چابک سوار

رخ بر بساط خاک نهم تا بمن رسد از پای اسبت ای شه چابک سوار بوس

گرچه پیاده ای به ره عقل و عافیت میدان فتنه را چو تو چابک سوار نیست

دلا تپیدن میلی نشانه آن است که نیم کشته چابک سوار من شده است

عجب چابک سواری وین عجب تر که قلبِ دوستان باشد شکارش

آن شکار افکن شه چابک سوار سوی صحرا می رود بهر شکار

گوی دلم فتاد به میدان عشق او آخر ببرد آن بت چابک سوار دست

مبار ای ابر روز گشت آن چابک سوار آخر که دیده بر ره است از دیرباز امیدواران را

فلک کیست تا رخش دعوی بتازد به میدان چابک سواران معنی؟

مشو گرد از رخم ای اشک کین گرد غبار راه آن چابک سوار است

هر سو مرو جولان کنان چابک سوارا بیش ازین از کف برون رفته عنان مپسند ما را بیش ازین