پیلسم

به یک دست برزو و هومان به هم به دست دگر شیده و پیلسم

سوی پیلسم سوسن آواز داد که گردون گردان تو را ساز داد

چنین داد پاسخ ورا پیلسم براندیش ازین کینه بر بیش و کم

بر آورد برزوی شمشیر تیز تن پیلسم کرد پس ریز ریز

چنین گفت با نامور پیلسم بیا که تا بگردیم دیگر به هم

نشست از بر سینه پیلسم بر آمد خروشیدن گاودم

به رستم چنین گفت پس پیلسم که گردون ز تیر تو بودی به خم

چو رستم چنان دید از پیلسم کمان کیانی برآورد هم

چو بشنید زو پیلسم این سخن بپیچید از درد مرد کهن

چنین گفت مر شاه را پیلسم که این شاخ را بار دردست و غم