پیلان

به گِردَش زنده‌پیلانِ سُتوده. به پَرخاش و دلیری، آزموده.

زپیلان به نیرو تواناترند همه در گه کینه شیر نرند

گفتا: ملک به پیلان چه استاند از ملوک ؟ گفتم: ولایت و سپه و گنج و تاج و گاه

هم از پایه وز مایه وی بکاست هم از پای پیلان تنش خسته خواست

ابر پشت پیلان جنگی دمان گشاده بر و تنگ بسته میان

پیلبان را روزی اندر خدمت پیلان بود بندگان را روزی اندر خدمت شاه زمین

چو آوردگه شد ز پیلان تهی فرامرز فرمود تا آنگهی

بیارند با زنده پیلان و کوس کنند آسمان را برنگ آبنوس

بدو ، مه کاخ و مه منظر ولیکن ز پیلان ساحتش پر کاخ و منظر

پی ژنده پیلان بخون اندرون چنان چون ز بیجاده باشد ستون