پیغوله

معنی کلمه پیغوله در لغت نامه دهخدا

پیغوله. [ پ َ /پ ِ ل َ / ل ِ ] ( اِ ) پیغله. بیغله. بیغوله. کنج و گوشه خانه. ( برهان ). زاویه :
پنج قلاشیم در پیغوله ای
با حریفی کو رباب خوش زند
چرخ مردم خوار گویی خصم ماست
تا چو برخیزیم بر هر شش زند.انوری ( در طلب شراب ).ای که در دل جای داری بر سر و چشمم نشین
کاندرین پیغوله ترسم تنگ باشد جای تو.خاقانی.به پیغوله غارها جای گیر.نظامی.ز هیبت به پیغوله ای در گریخت.سعدی.همه هستی خود به یکسو کنم
به پیغوله نیستی خو کنم.امیرخسرو.چو میدانی که این منزل اقامت را نمی شاید
علم بر ملک باقی زن ازین پیغوله فانی.خواجو.پیغوله به پیغوله نوردیدم و رفتم
این بادیه را قافله سالار جنون بود.سنجر کاشی ( از آنندراج ).|| کنج و گوشه چشم. ( آنندراج ). || بیراهه که نقیض راه باشد. رجوع به بیغوله در همه معانی شود.

معنی کلمه پیغوله در فرهنگ معین

(پِ لِ ) (اِ. ) کنج و گوشه ، دور از مردم ، گوشة خانه . بیغوله ، پیغله و بیغله نیز گویند.

معنی کلمه پیغوله در فرهنگ عمید

= بیغوله

معنی کلمه پیغوله در ویکی واژه

کنج و گوشه، دور از مردم، گوشة خانه. بیغوله، پیغله و بیغله نیز گویند.

جملاتی از کاربرد کلمه پیغوله

چو عیسی را درین پیغوله تنگ ز گفت و گوی غولان دم گرفته ست
بفرساید زمین و بشکند سنگ نمانَد کس درین پیغوله تنگ
به سنگین قلعه در پیغولهٔ تنگ نهان بنشست چون یاقوت در سنگ
دلی کرده ازین پیغوله تنگ سوی فسحتسرای قدس آهنگ
در سر هوای عشق تو جامی کشیده است سر در گلیم فقر به پیغوله خمول
به پیغوله‌ای شد فرود از مهان پر از درد بنشست خسته نهان
پی غولان درین پیغوله بگذار فرشته شو قدم زین فرش بردار