پیشوند

معنی کلمه پیشوند در لغت نامه دهخدا

پیشوند. [ وَ ] ( اِ مرکب ) پیشاوند. مزید مقدمی که در آغاز کلمه دیگر درآید و تصرفی در معنی آن کند.

معنی کلمه پیشوند در فرهنگ معین

(وَ ) (اِمر. ) نک پیشاوند.

معنی کلمه پیشوند در فرهنگ عمید

در دستور زبان، کلمه یا حرفی که در اول کلمۀ دیگر درآید و معنی آن را تغییر دهد، مانند «بر»، «بی»، «فر»، «فرو»، «نا»، و «هم»، در کلمات «برانگیختن»، «بیدل»، «فراخور»، «فرومایه»، «ناتوان»، و «هم نشین».

معنی کلمه پیشوند در فرهنگ فارسی

پیشاوند
( اسم ) کلمه ای که در آغاز کلم. دیگر در آید و کمایش تصرفی در معنی آن کند مقابل پسوند. توضیح استعمال این کلمه مستحدث و در در عصر ما معمول شده .یا پیشوند فعل . کلمه ای که آغاز فعل در آید و کما بیش تصرفی در معنی آن کند .

معنی کلمه پیشوند در فرهنگستان زبان و ادب

{prefix} [زبان شناسی] نوعی وند که پیش از ستاک یا ریشه یا پایه قرار گیرد

معنی کلمه پیشوند در دانشنامه آزاد فارسی

در اصطلاح دستور زبان، تکواژی که پیش از کلمه ای بیاید و شکل دستوری و معنایی آن را تغییر دهد. پیشوندها دو گونه اند: ۱. اشتقاقی، که با کلمۀ همراه خود، کلمه ای مشتق می سازد و معنای آن را تغییر می دهد، مثل «ب » در «بخرد» و «باز» در «بازگشت» ۲. تصریفی، که تغییری در شکل دستوری می دهد، مثل «می» در «می گوید». عمده ترین پیشوندها عبارت اند از با، باز، بر، بی، فرا، فرو، نَـ ، نا، وا، ور، هم.

معنی کلمه پیشوند در ویکی واژه

نک پیشاوند.

جملاتی از کاربرد کلمه پیشوند

پیشوند «بیات» (که در نام آوازهای دیگری همچون بیات کرد و بیات ترک نیز به کار می‌رود) ممکن است مخفف «ابیات» باشد.
دای به معنی قبیله یا سرزمین و بزرگ و با مردم به کار می‌رفته‌است. چنان‌که در نام‌های ترکی-مغولی به صورت پسوند یا پیشوند در نام اشخاص استفاده می‌شده‌است. در لهجهٔ هزارگی دی معنای زیاد، بسته، یکجایی و خرمن را می‌رساند.
این تبدیل به راحتی قابل انجام است. کافی است که پیشوند ۹۷۸ قبل از نه رقم ابتدایی شابک ده‌رقمی اضافه شود، سپس عدد کنترل برای شابک سیزده‌رقمی از نو محاسبه شود. ناشران می‌توانند از طریق سایت خانه شابک ایران نیز این تغییر را اعمال کنند و شابک ۱۳ رقمی خود را به‌دست بیاورند.
کلمات احترام مذهبی به کلماتی گفته می‌شوند که عمدتاً به عنوان پسوند و پیشوند در اول و آخر نام بزرگان و شخصیت‌های مذهبی آورده می‌شود تا هنگام تلفظ و نوشتن نام این افراد نشانگر تقدس و احترام گوینده و نویسنده باشد.