پیشه ور

بر فلک بر دو مرد پیشه ورند آن یکی درزی آن دگر جولاه

اگر کسی یک روز غلام خویش را به خدمت تو فرستد، همه روز بلکه همه عمر به شکر وی مشغول باشی و آن را که چنین چندین هزار پیشه ور را در درون تو به خدمت تو فرستاده است که در همه عمر تو یک لحظه از خدمت تو فرو ننشینند، از وی خود یاد نیاوری.

نداند کسی پیشه ور را محل ز کردار خود نانموده عمل

غریبی پیشه ور از کارفرما ز سودای زر و نه فکر کالا

همان پیشه ور را زر و سیم داد بدان شهرهاشان گسی کرد شاه

ز شاهانی ار پیشه ور گوهری پدر ورز گر داری ار لشکری

مصر جامع شدست زانکه درو جمع گشتند جمله پیشه وران

چون دل من به جز از عشق ندارد پیشه به جز آن نیست که آن پیشه وری پیشه کنم

شناختن تفاصیل لشکر دل دراز است و آنچه مقصود است تو را به مثالی معلوم شود بدان که مثال تن چون شهری است و دست و پای و اعضا پیشه وران شهرند و شهوت چون عامل خراج است و غضب چون شحنه شهر است و دل پادشا ه شهر است و عقل وزیر پادشاه است و پادشاه را بدین همه حاجت است تا مملکت راست کند.

بگفتا: یکی مرد پیشه ورم هم از اهل این شهر و این کشورم

در غائله آذربایجان به سبب مخالف وی و خانواده‌اش با گروه پیشه وری اموال آنان مصادره شده و وی به تهران گریخت. خیابانی در شهر نمین به نام اقبالی نامگذاری شده‌است.[منبع بهتری نیاز است]