پیشران

اف۳۵ بی به دلیل وجود سامانه‌های پیشرانه مورد نیاز برای برخاست عمودی و نشست عمودی بخش از فضای داخلی برای حمل سوخت و سلاح خود را از دست داده و دارای برد کمتر و توان حمل سلاح داخلی کمتر نسبت به سایر مدل‌های اف-۳۵ است. البته برد اف-۳۵ بی همچنان از برد جنگنده‌های که قرار است جایگزین آن‌ها شود بیشتر است. توان حمل سلاح خارجی اف-۳۵ بی نیز با سایر مدل‌های اف-۳۵ تفاوتی ندارد.

آویادویگاتل پی‌اس-۹۰ یک موتور توربوفن تجاری روسی با نسبت کنار گذر بالا است که دارای قدرت ۱۶۰۰۰ کیلوگرم-نیرو (۱۵۷ کیلو نیوتن، ۳۵۳۰۰ پوند-نیرو وزنی) است. این پیشرانه به هواپیماهای روسی مانند ایلیوشین ایل-۹۶، سری توپولف تو-۲۰۴ و هواپیماهای ترابری مانند ایلیوشین ایل-۷۶ نیرو می‌دهد. این پیشرانه توسط شرکت موتور هواگرد روسی آویادویگاتل ساخته شده‌است.

در سال ۱۹۱۴، رابرت گدارد، پیشگام موشک آمریکایی، اکسید نیتروژن و بنزین را به عنوان پیشرانه‌های احتمالی برای موشک‌های با سوخت مایع پیشنهاد کرد

میزان قدرت قابل انتقال پیشرانه به چرخ‌ها از داخل خودرو و از بین ۳ گزینه قابل انتخاب است، گزینهٔ اول قدرت خروجی را به ۵۰۰ اسب بخار (۳۷۳ کیلووات؛ ۵۰۷ اسب بخار متری) و گزینهٔ دوم به ۶۷۵ اسب بخار (۵۰۳ کیلووات؛ ۶۸۴ اسب بخار متری) محدود می‌کنند؛ در حالی که انتخاب سوم اجازهٔ استفاده از قدرت کامل موتور که ۸۲۰ اسب بخار (۶۱۱ کیلووات؛ ۸۳۱ اسب بخار متری) است را صادر می‌کند.

او استادیار دانشگاه شیراز و دارای مدرک دکترای فیزیک‌هسته‌ای بود و رشته الکتروسرام را در ایران پایه‌ریزی کرد که پس از درگذشتش، به فراموشی سپرده شد. مجله تایمز او را یکی از طراحان سانترفیوژ در ایران و یکی از مهندسان در ساخت بمب‌های مغناطیسی در ایران معرفی کرده‌است. سایت بازتاب در گزارشی حسین‌پور را «طراح سانتریفیوژ» و یکی از مدیران «پروژه ۱۲ طرح مهم دفاعی از تئوری تا اجرا و طراحی موتور و پیشرانه‌های موشک شهاب سه» معرفی کرد.

آی‌ای ۵۰ گوارانی ۲ و آی. ای-۶۳ پامپا را طراحی کرده است. طرح انتخابی یک هواگرد تک‌باله بود که پیشرانه آن از دو موتور توربوپراپ نصب شده در بال‌ها تأمین می‌شد. به منظور آزمایش طرح پیشنهادی، اداره هوانوردی ابتدا یک وسیله نقلیه آزمایشی گلایدر بدون نیرو در مقیاس کامل ساخت که برای اولین بار در ۲۶ دسامبر ۱۹۶۷ پرواز کرد.

نیروی پیشرانه جت، یک روش آبی است که در آن جانوران حفره ماهیچه را پر می‌کنند و بدن خود را از آب بیرون می‌کنند تا آن‌ها را در جهت مخالف تکان دهند. بیشتر جانداران مجهز به یکی از دو طرح نیروی پیشرانه جت هستند؛ آن‌ها می‌توانند از پشت بدن آب بگیرند و آن را از همان پشت بیرون کنند مانند ستاره دریایی، یا اینکه آب را از جلو بگیرند و آن را از پشت بدن بیرون کنند مانند سالپ.

جنگندهٔ آذرخش از همان پیشرانه اف-۵ استفاده می‌کند که به تعداد زیاد از قبل در اختیار ایران بود.