پیش بر

تخمین زده می‌شود که این گونه بین ۶ الی ۵ میلیون سال پیش بر روی زمین می‌زیسته‌است.

به یکی آه آتشین در راه پرده از پیش بر دریدستی

۱۳۴۸ سال سوم جشن هنر شیراز سال پیام صوت‌ها بود. در این جشن روش جشن هنر برای ایجاد پیوند با جهان هنر، بیش از پیش بر پایه صوت و آوا بود. سوژه جشن سازهای ضربی جهان بود. در این برنامه سازهایی چون تنبک، مردنگان (ساز هندی)، و گملان (ساز از بالی) و طبل رواندایی و بسیاری سازهای دیگر نواخته شدند.

قلعه سنیسله روی تپه أی دایره أی مانند واقع شده‌است، وبر فراز شهر صور قرار دارد. این قلعه در منطقه شرقی و در راه أصلی شهرستان صور و در فاصلهٔ ۸ کیلومتری شمال شرقی شهرستان واقع شده‌است. تاریخ بنای آن به ۳۰۰سال پیش بر می‌گردد، قلعه در سال ۲۰۰۱ میلادی مرمت وبازسازی شده‌است.

بسیاری بر این باورند که قدمت این شراب به بیش از ۲۰۰۰ سال پیش بر می‌گردد.

جوانترین استخوان به تاریخ غارنشینی، ۶۰ هزار سال پیش بر می‌گردد و جوانترین ابزار سنگی به ۵۰ هزار سال پیش بر می‌گردد. برآورد قبلی که نشان می‌داد این تاریخ به ۱۲۰۰۰ سال پیش از میلاد بر می‌گردد به دلیل عدم توافق در کشف چینه‌شناسی غار بود. ناپدید شدن آنها نزدیک به زمان رسیدن انسانهای مدرن به این منطقه است، و این نشان می‌دهد که برخورد اولیه باعث انقراض آنها شده یا به آنها کمک کرده‌است.

سابقه تاریخی این روستا حداقل به پیش از چهار قرن پیش بر میگردد،‌ طوری که در منابع مالیات عثمانی در سار ۱۵۹۶ میلادی، به آن اشاره شده بود. در این منابع، جمعیت روستا ۲۹ خانوار تخمین زده شده بود.

او سرگران با گردنان من در پیش بر سر زنان دلها دوان دندان‌کنان دامن به دندان دیده‌ام

همی چه دانی؟ ای ماهروی مشکین موی که حال بنده از این پیش بر چه سامان بود؟!

ز شیران یکی شیر آمد به پیش بر و یال ماننده گاو میش

گر مرد راه عشقی ره پیش بر به مردی ورنه به خانه بنشین چه مرد این نبردی

گرچه زین پیش بر طوایف ترک کرد رستم ز پردلی دستان

ای نصرت و فتح پیش بر کرده تن پیش سپاه دین سپر کرده

بنایی را که باشد حسن بانی نهد اول پیش بر مهربانی

می میرم ازو و صورت جان در پیش بر آتشم و روضهٔ رضوان در پیش

سکندر به آیین شاهان پیش بر آراست بزمی در ایوان خویش

در بسیاری از منابع تاریخی تا دوران مغول و سلجوقیان، گروس با نام سهرورد شناخته می‌شود. در قرون اولیه اسلامی تا قرن هفتم هجری قمری قسمت زیادی از گروس جزو شهر سهرورد بوده‌است. شهر سهرورد در قرن هفتم در جریان حمله مغول‌ها به ایران نابود می‌شود و بعد از آن سهرورد از توابع گروس به حساب می‌آید.سهرورد معرب (سورهَ بَرد) به زبان کردی به معنی (سنگ کوچک قرمز)، قریه‌ای از مناطق سابق بیجار گروس بوده‌است که سالیان پیش بر اساس دستور میرزا شفیع مازندرانی، صدراعظم فتحعلی شاه قاجار آن را از حوزه گروس جدا نموده و به ولایت خدابنده زنجان ضمیمه نمودند، زمانی که سهرورد جزو گروس بوده به (قره قوش) معروف بوده‌است.

اوروک از دو جهت اهمیت داشت: مذهب و علم. که این از طریق هزاران لوح گلی برجسته تأیید می‌شود که به نخستین نوشته‌ها در ۵٬۰۰۰ سال پیش بر می‌گردد.