پیشانه

اگر خواهی که ره یابی تو در سرمنزل زلفش مقابل ساز در پیشانه خود کوکب دل را!

اندیشه‌ات جایی رَوَد، وآنگه تو را آن جا کِشَد؛ ز اندیشه بگذر، چون قضا؛ پیشانه شو، پیشانه شو.

ترک را از لذت افسانه‌اش رفت از دل دعوی پیشانه‌اش

آن همه اندیشهٔ پیشانها می‌شناسند از هدایت خانها

نزاری گر تو زیشانی برستی از پریشانی که باشد مردِ پیشانه هم ایشانند پیشانه

بیند چشمش که چه خواهد شدن تا ابد او بیند پیشانه را