معنی کلمه پیسه در لغت نامه دهخدا
وآن بادریسه هفته دیگر غضاره شد
و اکنون غضاره همچو یکی غنج پیسه گشت.لبیبی.همه جانور در جهان گونه گون
درون پیسه باشند و مردم برون.اسدی.زلف مشک افشان او بر ماه چون زنجیر بود
ریش سک سک کرد و زلفش پیسه چون زنار شد.سوزنی.نواری پیسه در گرد میان بسته ست و می لافد
که از انطاکیه قیصر فرستاده ست زنارم.سوزنی.عدل تو سایه ای ست که خورشید را ز عجز
امکان پیسه کردن آن نیست در شمار.انوری.فطرةاﷲ چیست رنگ خم هو
پیسه ها یکرنگ گردند اندرو.مولوی.هرپیسه گمان مبر نهالی است
شایدکه پلنگ خفته باشد.سعدی.تمیمه ؛ مهره پیسه که در رشته کرده در گردن اندازند برای دفع چشم بد. تدعر؛ زشتگون و پیسه گردیدن روی کسی. المز؛ ستور پیسه. نوی مجزع ؛ دانه خرما که بسبب سوده شدن بعض جا پیسه گردد.جزع ؛ شبه پیسه یمانی که چشم را در سپیدی و سیاهی بوی تشبیه دهند. ( منتهی الارب ).
- ابر پیسه ؛ ابر سیاه و سفید، دورنگ.
- پیسه چرم ؛ چرم دورنگ.پوست ابلق ستور :
دم گرگ چون پیسه چرم ستوری
مجره همیدون چو سیمین سطبلی.منوچهری.- پیسه رسن ؛ رسن پیسه. طناب دورنگ :
دهر گردنده بدین پیسه رسن پورا!
خیمه خواهدت همی کرد خبرداری ؟ناصرخسرو.روز و شب را دهر حبلی ساخته ست
کشت خواهدمان بدین پیسه رسن.ناصرخسرو.چهارم قوت وهم است... چون آن قوتی که بزغاله فرق کند میان مادر خویش و گرگ ، کودک فرق کند میان رسن پیسه و مار. ( چهارمقاله ).
باد سحری چو بردمم ز دهن
مار پیسه کنم ز پیسه رسن.نظامی.- دله پیسه ؛ دله سیاه و سفید :
روز و شب از قاقم و قندز جداست
این دله پیسه پلنگ اژدهاست.نظامی.- سیه پیسه ؛ که یک رنگ آن سیاه است :
