پی گیر

ز تاب لعلت آن کس کام دل یافت که پی گیریش پیکانت سپر کرد

ز دستت کی دهم ایجان چنان یاد آر هم آخر که پای از دست نگذاریم وزآن پس راه پی گیریم

چرا گفت‌، گفت از پی گیر و دار ستودش خردمند آموزگار

چو شنگاوه آن کرد آن نامدار نرفت ازپسش از پی گیر و دار