پی جر

غم سودای عاشق را چه شادیهاست اندر پی جراحتهای جانان را چه راحتهاست پنهانی

گرو عشق کرده جامه جان از پی جرعه ای ز جام الست

چون از پی جرعه ای از این می عمری است که ما در انتظاریم

ای صبا دامن آن زلف چه باشد که کشم رفع کن حاجت ما آمده ایم از پی جر

که به جز راه حق نرفتندی در پی جرو دق نرفتندی

نبرم زخضر منت پی جرعه زلالش که بخون دل بجامم همه شب زلال باشد

همه را داده آلتی در خور از پی جرّ نفع و دفع ضرر

پی جرم او پوزش آورده‌ای به این عقل و دانش فسون خورده‌ای

از پی جر و اخذ سر تا پای همه دست و زبان چو بید و چنار

خورشید خاک شد ز پی جرعه یافتن آن دم که جام جام کشیدم به صبح‌گاه