پکول

شناخته شده ترین اسپکولوم، اسپکولوم دوکفه ای واژن است. دو کفه لولا شده اند و هنگامی که اسپکولوم برای تسهیل ورود آن وارد می شود، "بسته" می شوند و در موقعیت نهایی خود "باز" ​​می شوند، جایی که می توان آنها را با عملکرد پیچی دستی کرد تا اپراتور از جدا نگه داشتن کفه ها آزاد شود.

از دیگر اکارتورهای اسپکولومی می‌توان اسپکولوم بینی و اسپکولوم گوش میانی را نام برد.

اسپکولوم ها بر اساس هدف خود در اشکال مختلف و اندازه های گوناگون وجود دارند. ابزارهایی برای مداخلات بعدی مانند بیوپسی.

گروه متحرک کماندوهایی با تجهیزات سبک بودند که در گروه‌هایی ۳۳ نفره به عملیات چریکی دست می‌زدند. این‌ها سربازهای حرفه‌ای بودند که به خوبی آموزش دیده بودند. کماندوهای گروه متحرک دارای یونیفرم بودند که کلاه پکول نماد نیروی منظم آن‌ها بود.

این نگرانی‌ها تا اوایل قرن بیستم ادامه یافت، زیرا گمانه‌زنی در عمل‌های زنان رایج شد. اغلب، پرستاران نقش عمده‌ای در حصول اطمینان از استفاده صحیح از اسپکولوم در طول معاینات پزشکی داشتند. نسخه های ۱۹۴۶ و ۱۹۵۶ یک متن چند جلدی زنان برای پرستاران مستلزم این بود که پرستاران در طول معاینه حضور داشته باشند تا از بیمار و پزشک در برابر "باج گیری از طریق طراحی افراد" محافظت کنند. تا سال ۲۰۱۵ میلادی، ۸۵ درصد از متخصصان زنان را خود زنان تشکیل می‌دادند. در نتیجه این تغییر جمعیتی، رویه‌های مربوط به استفاده از اسپکولوم نیز تغییر کرده است.