پویه

پویه

معنی کلمه پویه در لغت نامه دهخدا

پویه. [ ی َ /ی ِ ] ( اِمص ) اسم از پوییدن. رفتاری متوسط نه آهسته و نه تند. ( برهان ). رفتن نه بشتاب و نه نرم. رواغ. ( منتهی الارب ). تاخت. بپویه رفتن. پوییدن :
زواره چو بشنید آن پند اوی
بپویه فکند اسپ و بنهاد روی.فردوسی.یکی شارسان دید و جای بزرگ
براندند با پویه اسپان چو گرگ.فردوسی.تا کی دوم از پویه او [تو] رسته برسته.بوطاهر( از حاشیه فرهنگ اسدی نخجوانی ).بگرمی چو برق و بنرمی چو ابر
بپویه چو رنگ و به کینه چو ببر.لبیبی.تا کیست که بر پشته ٔحرف متشابه
آورد کند اسبش با پویه و جولان.ناصرخسرو.روز گذشته را و شب نارسیده را
درهم زنی بپویه اسبان بادپای.سوزنی.چو زین بر پشت گلگون بست شیرین
بپویه دست برد از ماه و پروین.نظامی.درین منزل که پای از پویه فرسود
رسیدن دیر می بینم شدن زود.نظامی.عقاب خویش را در پویه پر داد
ز نعلش گاو و ماهی را خبر داد.نظامی.بحکم آنکه این شبرنگ شبدیز
بگاه پویه بس تند است و بس تیز.نظامی.پایش از آن پویه درآمد ز دست
مهر دل و مهره پشتش شکست.نظامی.در شب تاریک بدان اتفاق
برق شده پویه پای براق.نظامی.تیز به آن پایه ازو درگذشت
رخش به آن پویه بگردش نگشت.نظامی.رقص میدان گشاد و دایره بست
پر درآمد بپای و پویه بدست.نظامی.هر دو در پویه گشته بادخرام
تا ز شب رفت یک دو پاس تمام.نظامی.رونده یکی تخت شاهنشهی
نشینندش از پویه بی آگهی.نظامی.بپویه سوی کره نغز خویش
برون آورد ره بهنجار پیش.نظامی.پایی که بسی پویه بیفایده کرده ست
دیریست که در دامن اندوه کشیده ست.عطار.دگر مرکب عقل را پویه نیست
عنانش بگیرد تحیر که ایست.سعدی.پویه که این گرگ چو سگ میزند
مرد چنانست که تگ میزند.امیرخسرو.غرش تندر ز عکس دود چه جوئی
پویه آهو ز نقش یوز که دیده.حاج سید نصراﷲ تقوی.- امثال :

معنی کلمه پویه در فرهنگ معین

(یِ ) (اِمص . ) نک پوییدن .

معنی کلمه پویه در فرهنگ عمید

۱. دو: پایش از آن پویه درآمد ز دست / مهر دل و مهرۀ پایش شکست (نظامی۱: ۸۲ ).
۲. رفتن، نه سریع نه کند.

معنی کلمه پویه در فرهنگ فارسی

دو، رفتارتند
( اسم ) ۱- ( اسم ) رفتاری متوسط رفتن نه بشتاب و نه نرم : [ با نعر. گردان چکنم لحن مغنی ? با پوی. اسبان چکنم مجلس گلشن ? ] ( لباب .نف. ۲۴ )
دهی از بلوک کلانه دهستان مرکزی بخش میامی شهرستان شاهرود

معنی کلمه پویه در فرهنگ اسم ها

اسم: پویه (دختر) (فارسی) (تلفظ: puye) (فارسی: پويه) (انگلیسی: puye)
معنی: رفتاری متعادل، فرایند، ( در قدیم ) حرکت یا رفتن نه به تندی نه به آهستگی، دویدن

معنی کلمه پویه در فرهنگستان زبان و ادب

{movement} [موسیقی] هریک از قسمت های مستقل در یک قطعۀ موسیقی

معنی کلمه پویه در دانشنامه عمومی

پویه یک روستا در ایران است که در دهستان کلاته های شرقی واقع شده است. پویه ۲۴۶ نفر جمعیت دارد.

معنی کلمه پویه در ویکی واژه

نک پوییدن.

جملاتی از کاربرد کلمه پویه

اشتهازان، روستایی از توابع بخش فشاپویه شهرستان ری در استان تهران ایران است.
فرسوده گشت پایم از پویه های هرزه آشفته شد دماغم ز اندیشه های باطل
از آنروی کامپویه شاد دل ز رنج و ز غم کرده آزاد دل
دگر مرکبِ عقل را پویه نیست عنانش بگیرد تَحَیَّر که بیست
زان نحس که بر تراود از کیوان بال و پر و پویه و اثر گیرم
نهنگ وار گه غوطه در رود ببحار پلنگ وار گه پویه بر شود بجبال
سبک پویه، آهوی دشت نبرد چو شیر ژیان بر سپه حمله کرد
اسدآباد (ری)، روستایی از توابع بخش فشاپویه شهرستان ری در استان تهران کشور ایران است.
به پویه سوی کره نغز خویش برون آورد ره به هنجار پیش
ابراهیم‌آباد (ری)، روستایی از توابع بخش فشاپویه شهرستان ری در استان تهران ایران است.
هزاران دایره بینی هزاران خط که بنگارد گه ناورد چون پرگار و گاه پویه چون مسطر
داغم از مور و نظربازی شوقش به شکر کش بود پویه بدان پای که مژگان شده است
رایگان روی نموده‌ست غلط افتادی باش تا در طلب و پویه جهان پیمایی