پوینده

بر آن جهنده پوینده دونده به طبع که در درنگ یقین است و در شتاب گمان

خدنگ مرغ پرنده است و اسبت باد پوینده مطیعت‌ گشت مرغ و بادگویی مهر جم داری

سخن کوته آن اسب پوینده تفت به پای خداوند سر سود و رفت

بخ‌بخ به مرکبی که بدیدم به درگهت پوینده‌ای بدیع و کرازنده‌ای کرنگ

اگر کژ و گر راست پوینده اند همه کس ره راست جوینده اند

به رزمگاه تو بارنده ابر لؤلؤ ریخت به بزمگاه تو پوینده باد عنبر سود

تو شاهی پدر من ترا بنده‌ام همیشه به رای تو پوینده‌ام

همچو غرمی‌ بخت او اندر پیش پوینده بود پادشاهی را به مردی یافت چون جوینده بود

گنبد پوینده که پاینده نیست جز به خلافِ تو گراینده نیست

گرفته زبان مرغ گوینده را خسک بر گذر باد پوینده را