پوشیده

راز ما صافی‌دلان پوشیده نتوان یافتن هرچه دارد خانهٔ آیینه بیرون در است

فَلا یَحْزُنْکَ قَوْلُهُمْ سخن ایشان اندهگن مدارد ترا، إِنَّا نَعْلَمُ ما یُسِرُّونَ وَ ما یُعْلِنُونَ (۷۶) که آنچه میگویند بر ما پوشیده نیست، میدانیم آنچه نهان میدارند و آنچه آشکارا میدارند.

عاقلان از غافلان اسرار خود پوشیده‌اند آب حیوان در میان تیرگی نوشیده‌اند

ازو باغبان داشت پوشیده چشم چه از پاس شرم و چه از بیم خشم

بپوشیده لباس فرودینی بیفکنده لباس ماه آذر

خوان‌ها بر سر نسیم و کاس‌ها بر کف صبا با طبق پوشی که پوشیده‌ست جز از اهل خوان

یکی زن بود پوشیده کفن را چو شه زاده بدید از دور زن را