پور پشنگ

که بخشی به من جنگ پور پشنگ ببینی به پیری مرا روز جنگ

دوستانرا زاب بد پابنده چون پور ملک صاعقه بر دشمنان بارنده چون پور پشنگ

گوییا پور پشنگ است که برداشته است بسر نیزه کلاه از سر نوذر نرگس

گزند تو آید ز پور پشنگ ز توران شود کارها بر تو ننگ

به میدان چرا خواند او را به جنگ چنان کم خرد ترک پور پشنگ

نبیره فریدون و پور پشنگ ستاده ست بر دشت هامون به جنگ

به کین سیاوش به میدان جنگ کنم سرخ از خون پور پشنگ

نبیرهٔ فریدون و پور پشنگ برآویخته سر به کام نهنگ

چه گویی کنون کیست پور پشنگ چرا آمد ایدر بدین راه تنگ

چنین گفت با طوس کامروز جنگ نه بر آرزو کرد پور پشنگ