پهند

براو بر به ناگه سواری گذشت که تازان همی آمد از پهندشت

محیط یک جهان معنی شدیم امروز در عالم صدای کوس نوبت می‌زند کوه پهند ما

سپیدی زنافش پدیدار گشت بتابید نورش در آن پهندشت

درآن تیره شب اندران پهندشت سواران پراکنده شد هفت و هشت

کمان کشیده بدل بستی ار که ره چه عجب که ابروان تو هر یک حریف صد سپهند

چه گیسوان مسلسل بدور روی نگار عجب مدار که سلطان عشق را سپهند

چگویم که از غم درآن پهندشت به آل نبی آن زمان چون گذشت

قوم ایرانی اَلانان را معمولاً نوادگان ارسی‌ها می‌دانند. ارسی‌ها را معمولاً ساکنان و تشکیل‌دهندگان مملکت پهندشت (یانچای) در استپ اوراسیا می‌دانند که در تواریخ کهن چین ذکر شده‌است.

درین حال بودم کز آن پهندشت سپاهی به چشمم پدیدار گشت

خروش زه چرخ از آن پهندشت زنه باره ی چرخ گردون گذشت