پشیمان شدن

ز گفت گذشته پشیمان شدند گنه کارگان سوی درمان شدند

مفسران گفتند که پرستندگان گوساله پس از آن پشیمان شدند و بدانستند که از راه حق دور افتاده‌اند، و الیه الاشارة بقوله وَ لَمَّا سُقِطَ فِی أَیْدِیهِمْ وَ رَأَوْا أَنَّهُمْ قَدْ ضَلُّوا آن گه که پشیمان شدند و بدانستند که حق گم کردند قالُوا لَئِنْ لَمْ یَرْحَمْنا رَبُّنا گفتند اگر خداوند ما بر شما نبخشاید و ما را نیامرزد ناچاره از زیان کارانیم.

زر به زر هر که دهد نیست پشیمان شدنش نقد جان صرف ره سیمبری باید کرد

سود نداردت پشیمان شدن خود شود آن روز گمانت عیان

ز شست تیر برون رفته و ز دست عنان کنون ز کرده پشیمان شدن ندارد سود

به مهمانی بزم سلطان شدن نشاید به ره بر پشیمان شدن

ز گفتار هر دو پشیمان شدند به رخسارگان بر تپنچه زدند

وز آن یاوریها پشیمان شدند پراندیشه دل سوی درمان شدند

روایت است از عبد العزیز بن ابی داود، گفت: روزی مصطفی (ص) در مدینه با یاران نشسته بود، یاران بکوهی نگریستند و گفتند: یا رسول اللَّه «ما اعظم هذا الجبل!» چه عظیم است این کوه! رسول (ص) گفت: هیچکس از شما در بهشت نشود، تا چندان که این کوه است وی را عمل نبود. یاران همه دلتنگ شدند و سر در پیش افکندند، و از آن گفت خویش پشیمان شدند که ما چرا آن گفتیم تا این شنیدیم؟ رسول خدا گفت: «مالی أراکم محزونین؟»

پشیمان شدند اندر آن کار خویش از آن گونه کردار و افعال خویش