پسند

آن ز رشک روحهای دل‌پسند از فلکشان سرنگون می‌افکنند

چشمم تحیر آینهٔ نقش پای تست مپسند خالی از قدمت این رکاب را

بر من که تو را صید زبونم نکشی تیغ آزرده دلم از دل دشوار پسندت

ماهی ندیده‌ام چو تو در چارسوی حسن خودرای و خودنما، خودآرای خودپسند

بر بستر غم خدا گران نپسندد آن سر که به تاج دولت ارزانی داشت

مصلحت ما دگری دیده است او بکند هر چه پسندیده است

سید احمد خمینی در نامه‌ای به عموی خود سید مرتضی پسندیده ضمن انتقاد شدید از ملی‌گرایان، چنین نظری را بیان می‌کند:

مقبره صدر کبیر مربوط به اواخر دوره قاجار است و در مراغه، میدان مسلم، خیابان هشترود، کوچه پسند آباد واقع شده. حاج کبیر آقا فرزند میرفتاح موسوی مراغه‌ای (مقبره ایشان همان آقالار قبری یا مقبره آقالار می‌باشد) بوده‌اند. میرزارضا و میرزااسحاق فرزندان حاج کبیر آقا بوده‌اند. سید حسین صدرکبیر (پدر) و سید همایون صدرکبیر از نوادگان حاج کبیر آقا بوده‌اند این اثر در تاریخ ۲۴ اسفند ۱۳۸۳ با شمارهٔ ثبت ۱۱۴۶۸ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

تا فرصت کار هست بی کار مباش مپسند که بیهوده شود عمر تلف

چون خبر تسخیر تفلیس در ۱۷۹۵ م. به روسیه رسید، ژنرال ایوان گودوویچ که ابتدا موضوع حمله به گرجستان را جدی نگرفته بود، به کاترین کبیر نامه نوشت که حمله به دست‌نشانده روسیه تفاوتی با حمله مستقیم به روسیه ندارد و پیشنهاد داد که تزارینا حمله تلافی‌جویانه‌ای علیه شاه تدارک ببیند. کاترین پیشنهاد را پسندید و با کمک پلاتون زوبوف، شروع به آمادگی برای حمله کرد. کاترین وظیفه فرماندهی حمله را به والریان زوبوف، برادر پلاتون، سپرد. والریان با ۳۰٬۰۰۰ سرباز راهی شد و وظیفه داشت که خان‌های شرق قفقاز را تابع روسیه کرده و آقامحمدخان را برکنار و برادرش مرتضی‌قلی که به روسیه پناهنده شده بود را به جای او به سلطنت برساند.

در سبب انحراف اخلاق از جاده پسندیده و حصول اخلاق ذمیمه و بیان قوای نفس انسانی و در آن چند فصل است:

بیرون مشو از دیده ای نور پسندیده کز دولت نور تو مطلوب طلب دارم

آیینهٔ تحقیق مقابل نپسندد تا محرم آغوش خودیم از تو جداییم