پس آهنگ

ببست اندر آن نیزه اسب نبرد پس آهنگ سوی همان خیمه کرد

نخستین یکی تیر باران کنید پس آهنگ جنگ سواران کنید

ثُمَّ اسْتَوی‌ إِلَی السَّماءِ آن گه پس آهنگ آسمان کرد: وَ هِیَ دُخانٌ و آن نیز دود بود، فَقالَ لَها وَ لِلْأَرْضِ آسمان را گفت و زمین را: ائْتِیا طَوْعاً أَوْ کَرْهاً با فرمان برداری آئید و بایستید خوش کامه یا بناکام، قالَتا أَتَیْنا طائِعِینَ (۱۱) هر دو گفتند آمدیم خوش کامگان.

سپه را سراسر زره پوش کرد پس آهنگ لشکرگه کوش کرد

فَأَقِمْ وَجْهَکَ پس آهنگ و روی خود راست دار لِلدِّینِ الْقَیِّمِ این دین درست راست پاینده را مِنْ قَبْلِ أَنْ یَأْتِیَ یَوْمٌ پیش از آن که روزی آید، لا مَرَدَّ لَهُ مِنَ اللَّهِ روزی که چون اللَّه آن را آورده بود با پس نبرد یَوْمَئِذٍ یَصَّدَّعُونَ (۴۳) آن روز می‌باز پراکنند در دو راه.

اگر در دل تو مسلمانی است پس آهنگ خون مسلمان مکن

سپه را ز بد دست کوتاه کرد پس آهنگ سوی در شاه کرد

جناح از هوا در زمین برد بیخ پس آهنگ شد چون زمین چار میخ

کند با سپاهش پس آهنگ اوی نهاده دلش نیز بر جنگ اوی

نخستین بار باید ترک جان کرد سپس آهنگ روی گلرخان کرد