پزشکی هوافضا
معنی کلمه پزشکی هوافضا در دانشنامه عمومی
در آمریکا، انجمن پزشکی آمریکا این رشته را در سال ۱۹۵۴ به رسمیت شناخت. در حال حاضر، آموزش این تخصص در پنج دانشگاه آمریکا در سطح بورد تخصصی، فلوشیپ و MPH در حال انجام است. در سطح بورد تخصصی بصورت تخصص کلینیکال همراه با تخصص داخلی ( دوره دستیاری ۴ ساله فشرده ) یا بورد تخصصی پزشکی پیشگیری ۹ ساله ارایه می گردد. دوره MPH نیز با گرایش پزشکی پیشگیری ارایه می شود.
آموزش این رشته در روسیه از سال ۱۹۳۹ به صورت آکادمیک در آکادمی تخصصی پزشکی روسیه شروع شده و هم اکنون علاوه بر آکادمی فوق، دپارتمان طب هوا و فضا در آکادمی علوم پزشکی سنت پترزبورگ و انستیتو علوم بیومدیکال آکادمی علوم روسیه در سطوح تخصص بالینی و PHD مشغول به آموزش هستند. در ضمن دپارتمان طب هوا، فضا و دریا دانشگاه علوم پزشکی شماره ۷ مسکو در سطح کارشناسی مشغول فعالیت می باشد.
در کشور چین بطور تخصصی دوره دستیاری در دانشگاه علوم پزشکی شماره ۴ ارتش آن کشور برگزار می گردد. در فرانسه دوره دستیاری در دانشکده پزشکی پاریس و دوره های دیگر مرتبط در مراکز آموزشی وزارت دفاع ارایه می گردد. در سوئد نیز در دانشگاه های اوپسالا و لینشوپینگ این رشته در سطح دکتری ارایه می شود. در انگلستان، در کالج کینگ لندن این رشته در سطوح کارشناسی ارشد و دکتری برگزار می گردد. دوره های کارشناسی و MPH نیز در نیروی هوایی انگلستان ارایه می شود. بورد تخصصی بالینی این رشته در هندوستان در انستیتو طب هوافضای دانشگاه علوم بهداشتی راجیو گاندی بنگلور ارائه می شود. این رشته در نیوزیلند و استرالیا نیز به صورت کارشناسی، کارشناسی ارشد و دکتری ارائه می شود.
نیاز به پزشک هوایی از زمان ورود هواپیما به ایران احساس گردید و با ایجاد نیروی هوایی و بعد از آن سازمان هواپیمایی کشوری این نیاز بیش از پیش احساس شد. «دکتر رکنی» از پزشکان پیشکسوت این رشته به عنوان اولین پزشک با تجربه و فارغ التحصیل دوره کوتاه مدت طب هوافضا از کشور فرانسه، عهده دار امور پزشکی هوایی گردید. نیروی هوایی از آن پس، با اعزام پزشکان جوان به آمریکا، انگلستان و فرانسه نسبت به تأمین نیازهای تخصصی خود در حوزه پزشکی هوافضا اقدام نمود. بعد از انقلاب اسلامی دوره های کوتاه مدت ۵ ماهه و یک ماهه توسط پزشکان فوق در ایران برگزار گردید.
معنی کلمه پزشکی هوافضا در ویکی واژه
جملاتی از کاربرد کلمه پزشکی هوافضا
تولیدکننده‌های اکسیژن پشتیبان و فیلترهای جدید روی هواگرد نصب شده‌اند. علائم سرفه به آتلکتازی[اا] نسبت داده شده که به دلیل قرار گرفتن در معرض شتاب گرانش بالا و غلظت اکسیژن بالاتر اف-۲۲ نسبت به هواگردهای پیشین به وجود آمده است. وجود سموم و ذرات در بعضی از خدمه‌های زمینی، بی‌ربط به مشکل دانسته شد. در ۴ آوریل ۲۰۱۳ و پس از حضور اف-۲۲ در نیروی آزمایش ترکیبی[اب] و اسکادران ۴۱۲ پزشکی هوافضا[اپ] و تشخیص آنان مبنی بر رفع شدن مشکل محدودیت تنفسی خلبانان، محدودیت مسافت و ارتفاع برداشته شد.