پری نژاد

در بند تن دریغ است جان پری نژادم دیوانه وار ناگه رنجیر بگسلانم

یاری گزیدم از همه گیتی پری نژاد زان شد نهان ز چشم من امروز چون پری

دیوانه گشته ام چو حسین ای پری نژاد زنجیر نه ز سلسله عنبرین مرا

شاید که حور زاید چون تو پری نژاد حور و پری که جفت بنی آدم اوفتد

از عشق شاه پریان چون یاوه گشتم ای جان از خویش و خلق پنهان گویی پری نژادم

یاری گزیدم از همه مردم پری نژاد زان شد ز پیش چشم من امروز چون پری

کودک چو این بدید بگفتا که چیست این گفتم که ایر چاکر تو ای پری نژاد

مجلس بهشت گردد از غایت لطافت هر گه ز در درآید حور پری نژادم