پرک

پرک

معنی کلمه پرک در لغت نامه دهخدا

پرک. [ پ َ رَ ] ( اِ مصغر ) پَرِ خُرد. || کاهوی خرد که به وجین از مزرعه بیرون کنند. || هر یک از برگهای خُرد که مجموع آن گل را مُشکّل سازد. || پرده میان اجزاء درونی یک گردو . || ( اِخ ) ستاره سهیل. ( برهان ) ( رشیدی :
طاسک مه شکسته شد بر سر پای هر مهی
غور محیط بسته شد گرد ستاره پرک.عمید لوبکی ( از فرهنگ رشیدی ).|| مطلق صدا و ندا را نیز گفته اند و به این معنی بجای حرف اول تای قرشت هم آمده است. ( برهان ). || چیزی چون تاج ، که در ترکی تِل گویند. جِقه. || پره قفل. فراشه. || پرک هندی از دسته ارغوانها و کرم کش است .
پرک. [ پ ِ ] ( اِ ) بوی پیه گداخته. بوی پیه گنده. || بوی ظرف چرب پاک ناشسته و امثال آن. || پلک ِ چشم. ( رشیدی ) ( جهانگیری ) :
نمانم که برهم زند پرک چشم
نگویم سخن پیش او جز بخشم.فردوسی ( از رشیدی ) ( از جهانگیری ).اما در فهرست ولف نیامده است.
پرک. [ پ َ رَ ] ( اِخ ) رودیست به ماوراءالنهر که شهرک یالاپان در یک فرسنگی آن است. ( حدود العالم ).
پرک. [ ] ( اِخ ) دهی از فارس به هفت فرسنگی میانه جنوب و مشرق کپکان. ( فارسنامه ناصری ).

معنی کلمه پرک در فرهنگ معین

(پَ رَ ) (اِمصغ . ) ۱ - پر کوچک . ۲ - چیزی مانند تاج . ۳ - پلک .
( ~. ) (اِ. ) ستارة سهیل .
(پِ ) (اِ. ) ۱ - بوی پیه گندیده . ۲ - بوی ظرف چرب ناپاک شسته و مانند آن .

معنی کلمه پرک در فرهنگ عمید

= پلک
۱. ‹پره› پَر کوچک.
۲. برگ کوچک.
۳. (زیست شناسی ) بال کوچک.
۴. تاج، افسر.
۵. سهیل، ستارۀ سهیل.
* پرک هندی: (زیست شناسی ) گیاهی بالارونده از تیرۀ پروانه واران. اصل آن از هندوستان است. نوعی از آن به شکل درخت، دانه هایش برای دفع کرم معده نافع است. یک یا دو گرم گرد آن را در آب مخلوط می کنند و در مدت سه یا چهار روز می خورند، بوتیه.

معنی کلمه پرک در فرهنگ فارسی

( اسم ) پلک
دهی از فارس

معنی کلمه پرک در فرهنگ اسم ها

اسم: پرک (دختر) (فارسی) (تلفظ: parak) (فارسی: پَرک) (انگلیسی: parak)
معنی: ستاره سهیل، تاج

معنی کلمه پرک در فرهنگستان زبان و ادب

{fillet vein} [مهندسی مواد و متالورژی] برجستگی نازک تیغه مانند در زاویۀ داخلی گوشه که این زاویه را به دو نیم تقسیم می کند
{flake} [علوم و فنّاوری غذا] لایۀ نازکی به ضخامت چند دهم میلی متر از مادۀ غذایی خشک شده یا خمیر مادۀ غذایی که با خشک کن غلتکی خشک شده باشد

معنی کلمه پرک در دانشنامه عمومی

پرک (کنگان). پَرَک، روستایی در دهستان طاهری بخش سیراف شهرستان کنگان در استان بوشهر ایران است. این روستا، مرکز دهستان طاهری است.
روستای پرک تابع دهستان طاهری در ۱۰ کیلومتری شرق بندر سیراف ( طاهری ) واقع می باشد. این روستا در حدود ۳۰۰ متر از ساحل فاصله دارد و ارتفاعش از سطح دریا ۲۰ متر می باشد و در حاشیه خلیج فارس واقع شده است و از سه محله «آب شیرین»، «آب سور» و «زیر جاده» تشکیل شده است.
در دورانی از سالیان قدیم در این منطقه وفور نعمت به خصوص در زمینه کشت گندم و صیادی و با توجه به حضور مردمان عرب زبان این منطقه به اسم برکه ( برکت ) معروف شد که بعدها این کلمه در کاربرد فارسی به پرک تغییر نام یافت. رضا طاهری در کتاب از مروارید تا نفت وجه تسمیه پرک را این گونه می نویسد: پر+ک. پر احتمالاً از پار و بارگرفته شده باشد، چون پرک بارانداز کاروان هایی بوده که از ولایت فارس به بندر سیراف می رفته است و از این جا به وسیله چهارپایان بار تاجران را به سیراف می آورده اند. این مکان به علت موقعیت جغرافیایی در مسیر کاروان ها، می تواند با کلمه پارک و برخی از کلمه های دیگر زبان هند و اروپایی هم ریشه باشد. از طرفی دیگر پرک را برگرفته از پرکه یا برکه ( جای نگهداری آب ) نیز خوانده اند.
پیشهٔ مردم روستا ماهی گیری است.
بر پایه سرشماری عمومی نفوس و مسکن در سال ۱۳۹۵، جمعیت این روستا برابر با ۳٬۵۸۲ نفر ( ۸۸۵ خانوار ) بوده است.

جملاتی از کاربرد کلمه پرک

گه چو دمسیجک از شاخ به شاخ گاه چون شب‌پرک از تیم به تیم
ترا که هست دو صد کار غیر پرکاری کجا به فکر سرانجام کار من باشی؟
ز بر آسمان تو زرین بود زمین آهنین بخت پرکین بود
شده لبریز دل از دلبری اش دامن زین بس که چون چشم بتان است رکابش پرکار
به پرکاری جست و خیز میمون رها گشته ز زهر مار افسون
* ای صاحب فتوا، ز تو پرکارتریم با این‌همه مستی، از تو هشیارتریم
از نظربازان شود پرکار، حسن ساده لوح صحبت فرهاد آدم کرد سنگ خاره را
بیار شیره و پرکن شراب و نقل بنه بریز سوسن و گل بر در سرا بستان
سازمان خیریه اسکیتستان در سال ۲۰۰۸ توسط اسکیت‌باز استرالیایی اولیور پرکوویچ راه‌اندازی شد. در مدت ۱۲ سال فعالیت، این سازمان به حدود ۷ هزار کودک اسکیت سواری آموخته‌است که بیش از نیمی از آنها دختر بوده‌اند.
بلبل پرکنده را بر شاخسار تربیت بیضه عنقا نهد در زیر بال بی پری
سلطان شریعت را او بود سپرکش میدان شجاعت را او بود سپهدار
آنومالی قوزیجاق سفلی یک اندیس چندفلزی است که در حوالی شهر تکاب استان زنجان قرار دارد و مادهٔ معدنی موجود در آن، طلا است.سنگ میزبان این اندیس دولومیت، مرمر، میکاشیست و آمفیبولیت. است و دیرینگی آن به دوران پرکامبرین می‌رسد. در این اندیس، پاراژنز‌های طلا، سینابر، شئلیت، باریت و منیتیت یافت می‌شوند.
کان از پرکارترین معماران تاریخ آمریکا نام گرفته بطوریکه در زندگی خود بیش از ۱۰۰۰ ساختمان طراحی کرد.