پرنیاز

کای مردم چشم چشم بازان وی قبله ناز پرنیازان

ببستان سجاده پرنیاز که مسواک دروی بود سروناز

از گرد ره آمدست امروز رحم آر که پرنیاز آمد

چو رکاب مصطفایی سوی عفو روی آرد دو هزار بولهب هم خوش و پرنیاز گردد

ازین صد به پنجاه بازآمدند پر از چاره و پرنیاز آمدند