پرنگ

از رگ ابر آسمان چون سینه شهباز شد خاک چون بال تذروان شد ز گلها پرنگار

بسترد نگار دست ایام زین خانهٔ پرنگار معمور

تنش پرنگار از کران تا کران چو داغ گل سرخ بر زعفران

چه عروسیست در جان که جهان ز عکس رویش چو دو دست نوعروسان تر و پرنگار بادا

اشپرنگر در ۱۸۵۷ از عضویت در کمپانی کناره‌گیری نمود و به اروپا بازگشت و نسخه‌های خطی عربی را نیز که در درازای ماموریتش به دست آورده بود در اختیار کتابخانهٔ پادشاهی برلین گذارد. از آن پس چندی را در برن و هایدلبرگ به آموزش زبان‌های شرقی پرداخت و سرانجام از استادی دست کشید و تا پایان زندگیش سرگرم ترجمه متن‌ها و نگارش بود.

نقش رنگ چمن ز لطف بهار نقش دیبای پرنگار آمد

دانم که پرنگاری سیراب و آبداری چون نقش نوبَهاری آزاده‌طبع و برنا

از اشک دیده چهرهٔ ما پرنگار گشت از نقش چهره دیدهٔ ما پرنگار کن

تیرهای تو چو کردند از خدنگ گشت چوب او به بیشه پرنگار

نام گروه به نوعی از نام رهبر گروه، الکساندر اشپرنگ گرفته شده‌است.

بسان کاشان بی رنگ خامه نقاش چگونه گشت همه باغ پرنگارستان

بهشتیست آراسته پرنگار چو خورشید تابان به خرم بهار