پرسه زدن

رامشپرینگا به‌طور تحت‌الفظ به معنای «پرسه زدن» و «این‌ور و آن‌ور دویدن»، در سنت آمیش‌ها دوره‌ای است که نوجوانان وقتی به سن ۱۶ سالگی می‌رسند طی می‌کنند تا پس از آن، دست به انتخاب بزنند. آمیش‌ها فرزندانشان را که تا این سن، تابع مقررات خانواده بوده‌اند، آزاد می‌گذارند تا خارج از محدودهٔ جامعهٔ آمیش‌ها، زندگی در دنیای مدرن را تجربه کنند و آزادانه تمام لذت‌های (گاه بی‌بند و بارانه) آن را مزه مزه کنند. پس از این دوره چند ماهه یا چند ساله، مجبورند از دو گزینه وفاداری به مذهب آمیش یا ترک همیشگی آن یکی را انتخاب کنند. جوانان آمیش معمولاً تا سن ۲۱ یا ۲۲ سالگی فرصت دارند تا به اجتماع خویش بازگردند.

باید توجه داشت که ویلیامز فردی بود که از کودکی بر روی پاهای خودش ایستاده بود و دلیل این امر نیز به نوبهٔ خود به دلیل آن بود که ویلیامز از کودکی به سرپرستی گرفته شده بود و علی‌رغم تلاش‌هایش او هرگز نتوانست پدر و مادر واقعی خودش را بیابد. شخصیت او به گونه‌ای بود که بشدت از کمک دیگران بیزار بود. البته پدر ناتنی او یعنی کن ویلیامز او را کمک و پشتیبانی می‌کرد. در دسامبر سال ۲۰۰۷ ویلیامز نام خانوادگی خودش را به آستین عوض کرد. بزرگ‌ترین اشتیاق ویلیامز شکار آهو بود که او را به پرسه زدن در جنگل‌ها می‌کشاند.