پردلی

در معرکه داد پردلی داد آن دانا فارس مهذب

او می‌شود سوار و دل محتشم طپان کو پردلی که آید و گیرد رکاب را

به پردلی که چو مور و ملخ سپاهی را سه روز داد به یک تار عنکبوت حصار

آلوده به خون کلاه و طوقش این است ز پردلی نشانی

غالب از آن که خیر و شر جز به قضا نبوده است کار جهان ز پردلی بی خبرانه کرده ایم

ز افریدون و از افراسیاب آن پردلی ماند که آمد از فریدون فرشه افراسیاب آسا

ز رعنایان نازک‌دل چه خیزد که این جا پردلی باید جگرخوار

یکی نعره زد سام گرد از یلی برآورد تیغ از ره پردلی

پردلی شرط نباشد چوره عشق روی من و زلف تو توکلت علی الله چکنم

با همه پردلیّ خود خورشید بخدا ار خلاف تو یارد