پرجوش

با دلی پرجوش وجانی پرخروش دوش رفتم تا به کوی می فروش

ای می بترم از تو من باده ترم از تو پرجوش ترم از تو آهسته که سرمستم

درون پرجوش و دل با سینه در جنگ سوی بازار شکر کرد آهنگ

قهر از صفا پرجوش تر فاش از خفا پرنوش تر تلخ از شکر خوش نوش تر شیرین زبان کیستی؟

نیست هر افسرده را از گوهر عرفان خبر حرف عشق از سینه پرجوش می باید کشید

امروز که بازارت، پرجوش خریدار است دریاب و بنه گنجی، از مایهٔ نیکویی

همه ساله ز سودای فراقش دلی دارم چو دیگ تفته پرجوش

سینه پرجوش عشق شیرینی لب پر از دود دل چو دلتنگی

گیا پشت از اندوه دارد به خم دل خاره پرجوش و خونست و غم

خورد بدمست همچون فیل پرجوش ز گوش خویش سیلی بر بناگوش