پاکدامنی

به پاکدامنی از قید عشق نتوان رست که چشم بر رخ یوسف گشوده زندانش

توو پاکیزه دامنی در حسن من و در عشق پاکدامنی

به پاکدامنی افتاده است کار مرا که جامه رانکند رنگ جز به خون حلال

اهلی بسوز اگر هوست پاکدامنی است کین خرقه تو پاک نگردد بشست و شو

گمان نبود بدین پاکدامنی که منم رهین باده و رسوای شیخ و شاب شویم

در پاکدامنی‌ها دخلی ندارد اما مانند خرقه پوشان دامان خرقه شوئی

شرم تو ز پاکدامنی‌ها شد پرده خواب پاسبان‌ها

در عهد پاکدامنی او نمی‌رود دل‌های بدگمان به ره احتمال‌ها

به پاکدامنی تو، به پاک چشمی من که کرده ام دل و جان را ز میل غیر تو پاک

می بخور و به دامنم پاک بکن دهان و لب تا نکنم از این سپس دعوی پاکدامنی