پاک دامن

به گردش ز ایران پاک دامن رداها فوطه زاری به گردن

مرنج، ای پاک دامن، عاشقانت اگر بر چشم تر دامن نشانند

بکن چیزی که خواهی کرد با من که من بفشاندم از تو پاک دامن

تا گریبان قدر بگشاد، چرخ آب گون پاک دامن‌تر ز تو قاضی ندید اندر قضا

زاهد ار پاک دامنی خواهی خرقه رادر خم شراب انداز

دارم ز پاک دامنی اندر محیط وصل حال کسی که سوخته باشد ز هجر پاک

چو گل بودی همیشه پاک دامن هوایت کرد خواهد چاک دامن

ای شیخ پاک دامن ای پادشاه شاهم آخر بگو خدا را تا چیست روی راهم؟

یکی پاک دامن که آهسته‌تر فزون‌تر بدیدار وشایسته‌تر

خوبان پاک دامن مانده بر آستانت هر یک ز جان نثاری در آستین نهاده