پانتومیم
معنی کلمه پانتومیم در فرهنگ عمید
معنی کلمه پانتومیم در فرهنگ فارسی
معنی کلمه پانتومیم در دانشنامه عمومی
پانتومیم نوعی تولید صحنه ای کمدی موزیکال است که برای سرگرمی های خانوادگی طراحی شده است. این گونهٔ نمایش در انگلستان توسعه یافته است و در سراسر بریتانیا، ایرلند و ( به میزان کمتر ) در سایر کشورهای انگلیسی زبان، به ویژه در فصل کریسمس و سال نو اجرا می شود. پانتومیم مدرن شامل ترانه ها، شیرین کاری ها، بزن بکوب کمدی و رقص است؛ از بازیگران متقابل جنسیتی استفاده می کند و طنز موضعی را با داستانی کم و بیش بر اساس قصهٔ پریان، افسانه یا داستان عامیانهٔ شناخته شده ترکیب می کند.
پانتومیم یک شکل مشارکتی از تئاتر است که در آن مخاطب تشویق می شود و انتظار می رود که همراه با بخش های خاصی از موسیقی بخواند و عباراتی را برای اجراکنندگان فریاد بزند.
پانتومیم در فرهنگ غربی سابقه طولانی تئاتری دارد که به تئاتر کلاسیک بازمی گردد. این تا حدی از سنت کمدیا دلآرته قرن شانزدهم ایتالیا و دیگر سنت های صحنه اروپایی و بریتانیایی، مانند ماسک های قرن هفدهم میلادی و میوزیک هال توسعه یافت. بخش مهمی از پانتومیم، تا اواخر قرن ۱۹ میلادی، هارلکیناد بود.
در خارج از بریتانیا، کلمهٔ «پانتومیم» اغلب به معنای تقلید درک می شود، نه شکل تئاتری که در اینجا توضیح داده شده است.
سرآغاز آن را باید از رم باستان و نمایش های آکروباتیک که توسط رقصنده ای ماسک دار به نام «پانتو میموس» مشهور بود، دانست. نامدارترین هنرمند معاصر این رشته، هنرپیشه مشهور نمایش فرانسه «مارسل مارسو» است[ نیازمند منبع] که در ۲۲ سپتامبر ۲۰۰۷ میلادی، درگذشت.
خاستگاه این هنر بریتانیا می باشد.
کلمهٔ پانتومیم از کلمهٔ لاتین پانتومیموس ( Pantomimus ) گرفته شده است، که به نوبهٔ خود از کلمهٔ یونانی پانتومیمس ( Pantomimes ) ( به یونانی: παντόμιμος ) مشتق شده است که شامل ( - Panto ) ( به یونانی: - παντο ) به معنی "همه" و میموس ( Mimos ) ( به یونانی: μῖμος ) به معنی "رقصنده" است؛ یعنی رقصنده ای که تمام نقش ها یا تمام داستان را بازی کرده است.
بازیگر پانتومیم یا همان 'اداباز'. . . باید نشانه ها و کدهایی را با نشانه گذاری استفاده کند که تماشاگر آن را درک کند.
پانتومیم (بازی). پانتومیم یا لال بازی یا ادابازی بازی ای گروهی است که با استفاده از نمایش بی کلام انجام می شود. بازی کننده سوالات شرکت کننده ها را می شنود و تنها با حرکات سر و بدون گفتن کلام آن ها را تایید یا رد می کند. البته باید دقت کرد که این بازی تبدیل به بیست سوالی نشود.
شرکت کنندگان به دو گروه تقسیم می شوند. گروه اول کلمه ای را با توافق انتخاب می کنند. از میان گروه دوم، یک نفر انتخاب می شود و گروه اول این کلمه را فقط به او می گویند. این فرد باید با اجرای پانتومیم ( نمایش، بدون صحبت کردن ) به بقیهٔ اعضای گروه خودش بفهماند که اعضای گروه اول چه کلمه ای انتخاب کرده بودند. بقیه افراد گروه می توانند صحبت کنند و سؤالاتی بپرسند، و کسی که پانتومیم را اجرا می کند می تواند با ایما و اشاره به آن ها جواب دهد. هر گروه مدت زمان خاصی ( مثلاً ۳ دقیقه ) فرصت دارد تا کلمهٔ مورد نظر را بیابد.
در دور بعد، یک نفر از اعضای گروه اول باید همین نمایش را برای کلمه منتخب گروه دوم انجام دهد. در هر دور، گروهی که کلمه را صحیح حدس زده است، یک امتیاز می گیرد و گروهی که در تعداد دورهای مساوی، امتیاز بیشتری گرفته، برنده است.
پانتومیم (فیلم ۱۹۹۸). «پانتومیم» ( انگلیسی: Charades ( film ) ) فیلمی در ژانر مرموز است که در سال ۱۹۹۸ منتشر شد.
• اریکا النیاک
• جیمز وایلدر
• سی توماس هوول
• جک اسکالیا
• کارن بلک
• جیمز روسو
معنی کلمه پانتومیم در دانشنامه آزاد فارسی
پانْتومیم (pantomime)
(یا: لال بازی) نوعی هنر نمایشی غیرکلامی که با حالات صورت و حرکات بدن به اجرا درمی آید. پانتومیم یا میم همواره در تئاتر اجرا می شود. در تئاترهای در فضای باز یونان و روم باستان، جایی که تماشاچیان راحت تر می توانستند ببینند تا بشنوند، میم عنصری مهم در بازیگری بوده است. در یونان قدیم، میم کمدی واقع گرایانه ناشیانه ای توأم با گفتگوی نمایشی (دیالوگ) و ادا و حرکات مبالغه آمیز بود. پانتومیموس روم، بازیگری بود که با حرکاتی مشخص و موجز و صورتک هایی که به چهره می زد، همراه با موسیقی و خواندن گروه کُر شخصیتی خاص را به نمایش می گذاشت. پانتومیم از عناصر مهم کمدیا دلّارته است، کمدی بداهه که از قرن ۱۶ در ایتالیا سر برآورد و در سراسر اروپا گسترش یافت. این گونه نمایشی در قرن های ۱۷ و ۱۸ در فرانسه و انگلستان به صورت بخش جنبی کمدیا دلّارته ادامه یافت که ماجراهای آرلکن را به تصویر می کشید. در قرن ۱۸ جان ریچ، بازیگر شاخص نقش آرلکن، این نوع نمایش را در جشن میلاد مسیح (کریسمس) رواج داد تا به تدریج گسترده تر و مهم تر از آرلکن شد. به ویژه در ابتدای قرن ۱۹ با بازی جوزف گریمالدی که حرکات آکروباتیک را به آن افزود. ژان گاسپار دبورا، پانتومیم را به هنری والا ارتقا داد و مارسل مارسو و ژان لوئی بارو آن را در فرانسه ادامه دادند. بازیگران فیلم های صامت قرن ۲۰ همچون چارلی چاپلین و باستر کیتون روند داستان را کاملاً با تکیه بر میم اجرا می کردند. اصطلاح پانتومیم را برای لال بازی های رومی، که آن ها را بازیگری با صورتک اجرا می کرد، باله های قرن ۱۸ حاوی درون مایه های اسطوره ای، و در قرن ۱۹، برای نمایش های پیِروی صامت، که میم مدرن از دل آن پدید آمد، نیز به کار می بردند.
معنی کلمه پانتومیم در ویکی واژه
جملاتی از کاربرد کلمه پانتومیم
پانتومیم به اجرای نمایش بی‌کلام و با استفاده از حرکات بدن می‌گویند.
یک موقعیت را توصیف می‌کند. این ساخت موقعیت در " میم " با ساخت موقعیت در تئاتر کاملاً متفاوت است. یکی از ویژگی‌های پانتومیم، بدون متن بودن آن است و یک طرح پانتومیم حداقل یک جمله است.
پانتومیم نیز نوعی تئاتر است که از نوعی اشاره کلی و مبهم و پیچیده تر از اشاره معمولی وجود دارد. و معمولاً تقلیدی از حرکات و امور روزمره می‌باشد.