پاس

پاس حضور الفت از عالمیست‌کانجا گر زخم هم بخندد از خم جدا نخندد

یکی پاسخ نامه فرمود شاه نخستین که بنوشت بر نیکخواه

بجای آور سپاس و شکر یزدان که چون موبد نیی با جفت نادان

در آن زمین تهی قلعه‌ای رسیدش پیش که پاسبان نبد افزونش از هزار نفر

تو آن خانه را همچو گیتی شناس همان پیل شاهی بود ناسپاس

تو را زیبد از رهنمایان سپاس که هر ره نما از تو شد ره شناس

به مردی ترا تاج بر سر نهم سپاسی به گشتاسپ زین بر نهم

گه گه به زبان اشک آوازه ده ایوان را تا بو که به گوش دل پاسخ شنوی ز ایوان

خرابه تن من بود دار غم آباد بدست عشق که از او بپاست دار سرور

از پاسبان خویشتنت، عار بهر چیست نشنیده‌ای حکایت گنج و حدیث مار

به پاس خدمات ایشان، دانشگاه فردوسی مشهد کتاب یادگارنامه استاد دکتر ابراهیم شکورزاده بلوری را منتشر نموده است.