پارسی زبان

معنی کلمه پارسی زبان در فرهنگ معین

(زَ ) (ص مر. ) ۱ - آن که به پارسی سخن گوید. ۲ - فصیح ، بلیغ .

کسی که به فارسی حرف می زند و زبان فارسی زبان مادری اوست.
۲. [مجاز] ایرانی.

( صفت ) ۱ - آنکه بپارسی سخن گوید . جمع : پارسی زبانان . ۲ - فصیح بلیغ .

آن که به پارسی سخن گوید.
فصیح، بلیغ.

من پارسی زبانم از آن کردم احتراز ز آن تازئی که خنده زند از مربقی