پاردم

شد چو کشتی به کژی کار فلک که عنانش محل پاردم است

تا لاجرم این براق بر پاردم عدوش بر بند و گره زند چون راست کشد عنان

فلک هم مرکبی تند است کژ جولان که چون کشتی عنان بر پاردم دارد ز روی تنگ میدانی

آنکس که در هنر چو عنانست پیش رو چون پاردم رها مکنش کز قفا بود

هم پای‌بند بافمت از ریش ابلهان هم پاردم نمایمت از سبلت عوام

که تا پاردم سازد از بهر آنک بود پاردم بر گذرگاه تیز

چو کشتی شو عنان از پاردم ساز ازین دریا که لولویی ندارد

شاه عالم چون به رزم آن سپاه آورد روی اسبشان را از هزیمت پاردم‌ کرد از عنان

هلال حلقۀ تنگ و شفق نمد زینش جّره پاردمش باید و دور پیکرزین

به دل گفت ترسم که از بهر چیز بگردد به دشمن سپاردم نیز