پابست

در سر زلفش دل ما مدتی پابست شد این چنین دیوانه را خوشتر از آن زنجیر نیست

گفتش این صید را چه آزاری دست و پابسته اش چرا داری

مرغ دل در دام زلف او فتاد سر نهاد و مو به مو پابسته شد

سرو آزاده من وحشت از آب و گل داشت کرد حیرانی رفتار تو پابست مرا

گفتم بخرد کی بهمه بالا دست بر گوی که هستی بچه باشد پابست

دل از غم رهانیم و سر از خمار که پابست غم را نباشد شمار

پابست شوم به کلی از دست شوم از دست شوم نیست شوم هست شوم

ای جان عاشق مست تو، دل‌ها همه پابست تو فریاد ما از دست تو در گوش سلطان می‌رسد

دل در سر زلف تست پابست شده می بینم نام و ننگ از دست شده

بر بام که دستک زن در دام که پابستید هر چند بزعم خود عیار و زبردستید