پا زدن

از دست و پا زدن نشود آرمیده بحر کوه شکیب، لنگر طوفان عالم است

ترسم زبان بسوزد اگر گویم آن چه گفت در وقت دست و پا زدن آن سرو خوش خرام

شاهد خامی است دست پا زدن در بند عشق برنمی خیزد صدا چون جوهر از زنجیر من

غرق ندامتیم و همان پیش می‌بریم چون موج پا زدن به سریکدگردرآب

در کار عشق سعی به جایی نمی رسد در بحر دست و پا زدن از ناشناوری است

دست ولا زدند بدامان شاه عشق بر هر دو عالم از ره تحقیق پا زدند

عیسی به چرخ سود سر از پشت پا زدن این راه دور قطع به یک گام می شود

وقت پشت پا زدن شد، می‌زنی خود دست و پا وقت ترک سر رسید و، فکر سامان می‌کنی؟

پوچ است در رهایی ما دست و پا زدن چون بند دست و پای خدایی است بند ما

هر یکی را رمز و غمزی کرده بی آرام دوست ای بسا در قعر این دریا که دست و پا زدند