ویکی

که لشکر بهرکار با اویکیست اگر نامدارست وگر کودکیست

ز شمشیر هندی و برگستوان به هر سویکی جامه پهلوان

یکی بمرد ویکی را فلک به خنجر تو گلو برید و یکی را زخان و مان افکند

گفتم زمن چه بردند آن نرگس دو چشم گفتا یکی قرار تو برد ویکی وسن

نیست‌ دمیده ‌است چو نرگس در این ‌تماشاگاه هزار چشم ویکی را نصیب دیدن نیست

نه چون لب تویکی لعل در بدخشان است نه چون رخ تو یکی روی درسمرقند است

مِهْ وَرْ شُویکی سٰال وُ رُوزُهْ چِهٰارْمٰا شَهْرِ مَرْدِمُونْ کَیْ سَرْ بَوییِّهْ اینْ بٰا

ز یکی مگذر اینجا ویکی باش حقیت راز جانان بیشکی باش

یکی نگفته صریح ویکی نرفته صحیح یکی نداده مصاف و یکی نکرده خطر

با آهویکی سفید و روشن همچون لیلی به چشم و گردن