ویک

عجز در درگاه استغنای او کاری نساخت می فرستم آه گرمی را ویکرو می کنم

دیدیم بود چین وختن تبت وتتار ما را گمان که زلف تویک مشت موبود

ویک روز احمد حواری را گفت: چون مردمان را بینی که بر جا عمل می‌کنند، اگر توانی که تو بر خوف عمل کنی بکن. لقمان پسر خود را گفت بترس ازخدای ترسیدنی که در او ناامید نشوی از رحمت او، و امید دار به خدای امید داشتی که در او ایمن نباشی از مکر او.

ماده گفتا: هیچ شرمت نیست، ویک بس سبکباری، نه بد دانی، نه نیک

الپویکا ۱۵۵٫۴ کیلومترمربع مساحت و ۵٬۸۴۸ نفر جمعیت دارد.

برگرفت از خاک بوی زلف اویک شب مرا مشک می گرددشفق درنافه شامم هنوز

مکش بر هر دلی تیر و مکش باز از حسد ما را کزان مژگان ز صد ناوک صد ویک می رسد ما را

طلسم حیرتم ویک نفس قرارم نیست به آب آینهٔ دل سرشته‌اند مرا

کیم من به پیش تویک مشت خاک زآلوده گی ها مراساز پاک

تویکی راغی که وصل من تو را شد فرودین من یکی باغم که روی تو مرا شد مهرگان

به‌بینی‌، گرت نیستی خارخار که‌صدکونه گل‌هست ویک‌خارنیست