ویسپرد
معنی کلمه ویسپرد در فرهنگ عمید
معنی کلمه ویسپرد در فرهنگ فارسی
ویسپرت:یکی ازبخشهای اوستا
معنی کلمه ویسپرد در دانشنامه عمومی
واژه ویسپَرَد واژه ای ترکیبی است و از دو واژه اوستاییِ ویسپِ ( ویسپِه ) و رَتو ساخته شده و معنای آن همه ردان یا همه سران است.
ویسپرد ۲۳ کرده ( بخش ) و ۴۰۰۰ واژه دارد و در بارهٔ آیینِ شش گهنبار و نمازهای وابسته به آن است. در متنِ وسپرد از ایزدان، جهانِ مینوی و آسمان و هر چه در آن است و زمین با هر چه بر او است، یاد و ستوده شده است. در ویسپرد، همه جشن های دینی مزدیسنا و هنگام های ستایش و نماز از بامداد و نیمروز و شب و نمازهای افزوده برشمرده شده است و هر چه با ستایش و نیایش های دینی مزدیسنا پیوستگی دارد، همچون هوم و بَرسم، زُور و مَیزَد و بوی ستوده شده و خشنودیِ رد یا بزرگ مینویِ هر یک از آنان خواسته شده است.
معنی کلمه ویسپرد در دانشنامه آزاد فارسی
(در اوستایی به معنی «همه رَدان» و «سروران») از بخش های پنج گانۀ اوستا، از ملحقاتیسن ها. ویسپرد ۲۴ بخش و هر بخش بندهایی دارد و از جملۀ متون اوستای متأخر به شمار می رود و به همراه یسن ها در مراسم دینی نوروزی و گاهنبارها یا جشن های شش گانۀ فصلی خوانده می شود.
معنی کلمه ویسپرد در ویکی واژه
جملاتی از کاربرد کلمه ویسپرد
ویسپَرَد تحت‌اللفظی به معنی «همهٔ ردان (سروَران)» است و تامی به یسن‌ها دارد و مطالب آن از این متون اقتباس شده و مکمل آن‌ها است. ویسپرد همراه با یسن‌ها و خصوصاً در مراسم دینی نوروز گاهَنبارها (یا جشن‌های شش‌گانه فصلی) خوانده میشود. ویسپرد دارای ۲۴ «کَرده» (=تقسیر شده، بخش) است.
آتِروَخش یکی از طبقات روحانی در آیین زرتشتی بود. در قدیم، پیشوایان دینی هفت طبقه بودند و هریک برحسب مقام و وظیفه، نام و لقب مخصوصی داشت. آتروخش واژه‌ای پهلوی و نام پیشوایی بوده که به خدمت آذر مقدس می‌پرداخته است. اسامی این طبقات در وندیداد و ویسپرد آمده است.
از دیگر مراسم‌های روز پیش، تقدیس آب زوهر، تهیه پراهوم با کوبیدن هوم در هاون و همچنین تهیه جیوام می‌باشد. روز پس از مراسم را دو موبد که یکی در مقام زوت و دیگری در مقام راسپی است، برگزار می‌کنند. در آغاز، زوت یک اشم وهو می‌سراید و با راسپی مبادله واج و خواندن یسنا یا ویسپرد را آغاز می‌نمایند و در پایان این مراسم با پیشکش آب زوهر یا تقدیس شده با چاه آب به پایان می‌رسد.