ولید

وی ژولیده گرد آلودت خوش کمندیست سوی مقصودت

وَ فِرْعَوْنَ ذِی الْأَوْتادِ یعنی: فرعون موسی و هو الولید بن مصعب بن ریان ابن ثروان ابو العباس القبطی و الیه تنسب الاقداح العباسیّة «وَ فِرْعَوْنَ» لقب، و القبط تسمّی الجبابرة فراعنة. قوله: «ذِی الْأَوْتادِ» اختلفوا فیه فقال بعضهم: یعنی الجنود و الجموع الکفرة الفجرة الّذین کانوا «اوتاد» مملکته و یقوّن امره. و قال سعید بن جبیر: کانت له منارات یعذب النّاس علیها. و قیل: «الاوتاد» عبارة عن ثبات مملکته و طول مدّته کثبوت «الاوتاد» فی الارض قال الشّاعر: فی ظلّ ملک ثابت «الاوتاد».

به بوی می دو سه ژولیده مرقع پوش میان دیر خرابات آمدیم به هوش

نه بر کف داغ عشق و نه به سر ژولیده مویی‌ها چه لازم بر سر تیر حوادث بی‌سپر گشتن

چو مروان دون ازولید این شنید بزد نعره سخت وزجا بردمید

همی ریخت بر موی ژولیده خاک همی زد زدل ناله ی دردناک