ولا

اطلعت شمس العدل فیها بعدما اطفی سراج العدل ظلم ولاتها

هر که راه حیدر و اولاد رفت کفر و ظلم او همه بر باد رفت

یقولان نستغنی و و اللَّه ما الغنی من المال الا ما یعفّ و ما یکف.

خورشید آسمان ولایت کجا و ظل خیر البشر کجا و بشر دل کجا و گل

چه دانی تو پیران و کلباد را گروی زره را و پولاد را

همه در لاست پیدا تا بدانی تولا شو تا عیان الّا بدانی

پسران دشنهٔ فولاد ز سرگرمی‌کین همچو شیرویه به خون پدر آمیخته‌اند

چشم عقل بینا کن، بر علی تولاکن تا به روضهٔ جنت، ره بری به آسانی