وقود

قلبی علیک یحرص یا رب لا تخلص یارب زد وقودا سبحان من یرانی

سحر الهوی مقعوده نار الجوی موقوده ذانعمه مفقوده حرمان من لا یجهد

و فی قلبی جوی من حب حب کنار اضرمت ذات الوقودی

چون تو خواهی استخوانم را وقود گیرم این مشت استخوان هرگز نبود

طعمه ی کرمان تن نازان شوی هم وقود نار دوزخیان شوی

اگر چه خصم تو را ساختست سوخته به بآتشی که بود سنگ و آدمیش وقود

پیر و برنا هر که در آن مرز بود می فکندی اندر آن دره وقود