وضی

متعهد به گزینش خود بودن یعنی آن‌ها را کنش‌هایی درست شناختن. به نظر سارتر درست دانستن گزینش باید خارج از گسترهٔ نسبی باوری معنا بدهد. او می‌گوید که هر شخص باید بتواند در مورد گزینش‌های خود به دیگران توضیح بدهد و پاسخ‌گوی آن‌ها باشد.

وان نرگسکان چو حوضی از بلور کش زرد فواره‌یی ز دینارست

شاها بقادری که وضیع و شریف را ازوی امید لطف نجات از مصایبست

بُوَد آفت ملک و نقصان مال در ان باب خَوضی سزد لامحال

و گفت: چون مرید نعره زند و بانگ کند حوضی بود و چون خاموش بود دریایی شود پر در.

سدّه بوس بارگاهت هم وضیع و هم شریف خاکروب آستانت هم صغیر و هم کبیر

و بجای هر چیزی از آن عوضی یافتم، اما دریغا که هیچ چیز را جانشین روزگاران جوانی نیافتم.

حوضی شده چون فلک مدور پاکیزه و خوش چو حوض کوثر

کف او مقسم ارزاق وضیع است وشریف در او کعبه آمال صغار است وکبار