وضع

چه بد چگونه شد آخر چه وضع پیش آمد که پستتر از همه امروز ملک و ملت ماست

ای هستی تو وضع درنگ و شتاب شمع بر دوش فرصتت سر و پا در رکاب شمع

رنگ‌گرداندن غبار دست بر هم سوده بود بیخودی آگاهم از وضع پریشان‌کرد و رفت

باز جستندش ز هر موضع بسی در مخنث خانه ای دیدش کسی

ره پست و بلندش همچو تشدید پی معنی بسختی وضع گردید

شاهد وضع برودتکدهٔ هستی بود پوستینی‌که شد از پیکر اخگر پیدا

حسام بران در سر به معدن دانش سهام پران در دل به موضع اسرار

میسر نیست با هوش وخرد بی دردسر بودن گوارا می کند وضع جهان را بی خبر بودن

تو هر رنگی‌ که خواهی حیرت دل نقش می‌بندد ندارد کارگاه وضع چون آیینه بهزادی

عقل است که چیزها ز موضع جوید تمییز و ادب مجو تو از مست و خراب