وصم

ملک از وصمت عصیان پاک است دیو کافر منش و بی باک است

اگر نبودی بر چرخ وصمت بیداد به هیچ وصف نگشتی ز درگهش ممتاز

خلوت تاریک وصمت وجوع و بیداری شب با همه در بزم وصلت گر بود بارم خوشست

وصمت خاطر خورشید وشت دانی چیست؟ بی سبب راز دل گردون پیدا کردن

زنور رای تو گر مقتبس شود مه و مهر منزه آید از وصمت محاق و زوال

آن باده حواله کن به جامی کز وصمت هستیش کند پاک

بقرآن هم خدا بکم وصم گفت ز بهر عام این درالمثل سفت