وشن

تیرگی شب نرفته از رخ گیتی روشنی صبح نادمیده ز خاور

برو روشن بدان راه یقین را که اینست اعتقاد ابن یمین را

پرتو جمعی ز سر یک تن است مجلسی از مشعله‌ای روشن است

چشم ما روشن به نور روی او است این چنین چشم خوشی بینا بود

در فصل ۶ قسمت ۱۱، که اقتباسی از فیلم ۳۰۰ است، ظاهر ایرانی‌ها را افرادی که ژل حالت دهنده موی زیادی به سر خود می‌زنند و گردن بندهای بزرگ به گردن خود می‌آویزند و پیراهن‌های رنگی می‌پوشند، معرفی می‌کنند.

چشم دشمن، روشن از روز سیاه من شود ظلمت شب سرمه باشد دیده خفاش را

همی پژمراند رخ ارغوان کند تیره دیدار روشن‌روان

دلی که کشتهٔ عشق است زندهٔ ابد است که شمع غنچهٔ چو گل شد فزون بود روشن

چو ماه دولت او زاسمان ملک بتافت زمانه با ز ره آمد به روشنایی ماه

چو پند خردمند در سینه ها سنان تو از روشنی جایگیر

بر وی تو بروشنی از مهر و ماه به زلفین تو ببوی ز مشک سیاه به