ورزن

احمدآباد (جرقویه)، روستایی از توابع بخش جرقویه علیا شهرستان جرقویه در استان اصفهان ایران است. این روستا در ۱۶۰ کیلومتری جنوب‌شرقی شهر اصفهان ۸۰ کیلومتری شهر شهرضا و در ٨۰ کیلومتری شهر ورزنه واقع شده‌است. جمعیت این روستا حدود ۴۵۲ نفر می‌باشد.

در چابکی طریق تو ورزند نیکوان لیکن خرام کبک دری نیست کار زاغ

آب‌انبارهای نامن مربوط به دوره صفوی است و در شهرستان داورزن، ۷۰۰ متری شمال غرب روستای نامن واقع شده و این اثر در تاریخ ۱۶ اسفند ۱۳۸۴ با شمارهٔ ثبت ۱۴۳۷۲ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده‌است.

هر که باشد ز خواب و خورزنده خر تن را بود ز جان بنده

خلفی همه سودای رخت می ورزند در خرمن عالمی است این آتش تو

وگر آن که گیرند یاری چو او ورش مهر ورزند باری همو

روستای استربند یکی از روستاهای دهستان فرومد شهرستان میامی استان سمنان ایران است. این روستا تا دی ماه سال ۱۳۱۶ از توابع خراسان و سبزوار بوده و با نزدیک‌ترین مرکز شهرستان یعنی داورزن در استان خراسان رضوی ۳۰ کیلومتر فاصله دارد. مردم این روستا به زبان فارسی خراسانی با لهجه سبزواری صحبت می‌کنند. این روستا همچنین در فاصله ۱۰۰ کیلومتری از شهر میامی قرار دارد. پس از گذشتن از شهر میامی و روستاهای ابراهیم آباد و عباس آباد به کاروانسرای شاه عباسی صدر آباد می رسیم پس از پیمودن ۱۲ کیلومتر جاده ای دیگر که در سمت چپ جاده قرار دارد به سه راهی استربند – فیروزآباد می رسیم وبا حرکت از سمت راست جاده و با پیمودن ۵ کیلومتر به روستای استربند می رسیم .

آنومالی کوه گر ۱ یک اندیس فلزی است که در حوالی شهر داورزن استان خراسان قرار دارد و مادهٔ معدنی موجود در آن، طلا است.سنگ میزبان این اندیس داسیت است

عراق است و مردان پر از نفاق نورزند با هیچ کس اتفاق

تن زنده والا به ورزندگی است که ورزندگی مایهٔ زندگی است

گفتم که به علم وی حسد ورزند کاین خواجه بود ز دیگران اعلم

ای بی وایت به جز طنز در زمینهٔ داستان‌نویسی کودکان هم کوشا بود و سه اثرش در این زمینه به نام‌های استوارت لیتل، قوی شیپورزن و تار شارلوت از اثرهای نامدار اویند.

نه کارند و ورزند و نه بدروند نه نیکی شناسند و نه بدروند

که گر کینه ورزند ما آن کنیم که از آمدنشان پشیمان کنیم

این روستا در مسیر جاده اصفهان ورزنه واقع شده است ِ.

امامزاده سید اسماعیل مربوط به دوره صفوی است و در شهرستان داورزن، روستای بهمن‌آباد واقع شده و این اثر در تاریخ ۱۶ اسفند ۱۳۸۴ با شمارهٔ ثبت ۱۴۳۴۳ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده‌است.

گر پلنگان کین او ورزند و رنگان مهر او کمترین رنگی برون آرد پلنگیر از سنگ