ودویل
معنی کلمه ودویل در دانشنامه عمومی
انواع برنامه های سرگرم کننده ای در ودویل رواج داشت مانند: اجرای برنامه توسط نوازندگان آهنگ های محبوب مردم ( موزیک پاپ ) و نیز توسط موزیسین های موسیقی کلاسیک، انواع رقص، برنامه های کمدی، برنامه های اجرا شده توسط حیوانات دست آموز، شعبده بازی، اجرای برنامه توسط زنان و مردهایی که تقلید مردم را درمی آوردند و با جعل هویت به شوخی می پرداختند، عملیات آکروبات، اجرای انواع آهنگ ها ( ترانه های درخواستی ) ، عملیات تردستی و چشم بندی، بازی های فردی و بازی های صحنه ای و گروهی و دست جمعی، اجرای عملیات توسط ورزشکاران، ارائهٔ سخنرانی های مشهور و خطابه های مذهبی، و سرانجام نمایش فیلم های سینمایی.
ودویل در گونه های نمایشی پیش تر از آن در آمریکا مانند کنسرت سالون، مینسترل شو، فریک شو، موزه ده سنتی و بورلسک ریشه داشت. ودویل به نام «قلب تپندهٔ نمایش های تجاری آمریکا» نامیده می شد و برای چندین دهه یکی از محبوب ترین انواع موجود سرگرمی در شمال آمریکا به شمار می آمد.
این نوع از نمایش اساساً دارای سرشتی هجایی و طنزآمیز و غالباً با آوازهای گهگاهی همراه است. همچنین به شکلی از اپرای سبک و کمیک نیز گفته می شود. احتمال می دهند که این کلمه از عبارت chansons du vaude vire ( آوازهای دره ویر ) گرفته شده باشد. از این قرار که در قرن پانزدهم کارگری از اهالی نورماندی فرانسه به نام اولیویه باسلن، ابیاتی هجایی و عامه پسند ضد مهاجمان انگلیسی سرود و کار او در منطقه ای که زندگی می کرد محبوبیت یافت و مورد تقلید قرار گرفت. موفقیت فراوان قطعات ودویل از اواسط قرن نوزدهم راه را برای پیدایش نوعی اپرای سبک هموار کرد که اشخاصی چون اوژن اسکریب نویسندگانش بودند. بعدها با کاهش محبوبیت این نوع اپراها کلمه ودویل منحصراً به نمایش هایی گفته شد ( به خصوص در آمریکا ) که در واقع مجموعه ای از قطعات فکاهی، عملیات آکروباتیک، آواز و رقص، پانتومیم و غیره است؛ تقریباً معادل چیزی که در ایران به نام واریته شهرت دارد.
معنی کلمه ودویل در دانشنامه آزاد فارسی
در اصل نوعی ترانۀ سبک مشتق از ترانه های عاشقانه و ترانه های مربوط به مجالس میگساری و منسوب به اولیویه باسلَن. «وو» و «وو دو ویر» نیز خوانده می شد. در امریکا به برنامه های صحنه ای سرگرم کننده، مشتمل بر ترانه و رقص و آکروبات و تردستی و قطعات طنز و نمایش های کوتاه، همچون برنامۀ تماشاخانهها در انگلستان اطلاق می شود. از ۱۸۸۱، زمانی که تونی پاستور نخستین نمایش خود را در نیویورک برگزار کرد، تا ۱۹۳۲، که تئاتر پالاس، بزرگ ترین مرکز اجرای این برنامه ها در امریکا، به سالن سینما تبدیل شد، برنامه های ودویل رواج بسیاری در این کشور داشت. بسیاری از مجریان شاخص این برنامه ها، افرادی چون جورج کوهَن، و هَری هودینی، و اِوا تَنِگی، ویلیام چستر فیلدز، فِی تِمپلتون، ویل راجرز، اِد وین، اِدی کانتور، جیمی دیورنتی، آیرین فرانکلین، فرِد آلن، جک بنی و ادگار برگن، کار خود را ابتدا در سیرک آغاز کردند و از مجریان انگلیسی و فرانسوی بسیار تأثیر گرفتند. عمومیت یافتن رادیو و سینما افول ودویل را درپی داشت، اما تلویزیون جان تازه ای بدان بخشید.
معنی کلمه ودویل در ویکی واژه
نمایشنامة کمدی خفیف که در آن خدعه‌ای ماهرانه گنجانده باشند.
جملاتی از کاربرد کلمه ودویل
ادوارد پنجم، نخستین پسر ادوارد چهارم، در ۴ نوامبر ۱۴۷۰ و در زمانی که مادرش الیزابت وودویل در کلیسای وست‌مینستر لندن پناه گرفته بود زاده شد. ادوارد از خاندان یورک بود و تولدش مصادف شده بود با جنگ‌های گل‌های سرخ بین دو خاندان لنکستر و یورک که به خلع پدرش ادوارد چهارم از سلطنت منجر شده بود. با بازپس‌گیری تاج و تخت توسط ادوارد چهارم در ۱۴۷۱، عنوان شاهزاده ولز به ادوارد پنجم اعطا شد.
در سال ۱۹۱۰، یک سالن سینما به نام «پالاس» در شهر محل زندگی اولیور در میلجویل افتتاح شد و او به عنوان متصدی آپارات، بلیط‌گیر، سرایدار و مدیر سالن استخدام شد. اولیور خیلی سریع شیفته صنعت نوپای سینما شد و بر این باور بود که خیلی بهتر از بازیگرانی که بر پرده می‌دید، می‌تواند بازی کند. یکی از دوستانش به او پیشنهاد کرد که به مکان ساخت فیلم‌ها در جکسون‌ویل نقل مکان کند، که این تغییر محل زندگی در سال ۱۹۱۳ میسر شد. او شب‌ها به‌عنوان خوانندهٔ کاباره و وودویل فعالیت داشت و روزها را در کمپانی تولیدی لوبین کار می‌کرد. در این زمان بود که او با یک نوازنده پیانو به نام مادلین سالوشین، آشنا شد و در ۱۷ نوامبر ۱۹۱۳ در میکن با او ازدواج کرد.
النا ژردی کار خود را به عنوان یک هنرمند وودویل شروع کرد و نخستین زنی در کشور اسپانیا بود که به کارگردانی فیلم پرداخت.
با تبعید ادوارد بار دیگر جنگ‌های گل‌های سرخ بین دو خاندان یورک و لانکاستر آغاز شد. الیزابت وودویل، برای درامان ماندن از لانکاسترها در کلیسای وست‌مینستر پناه جست و ادوارد پنجم، نخستین پسر و وارث ادوارد چهارم در این کلیسا زاده شد. اما ادوارد در مارس ۱۴۷۱ به انگلستان بازگشت و در ۱۱ آوریل همان سال موفق به بازپس‌گیری قدرت از هنری ششم شد. او ارل وارویک را در ۱۴ آوریل ۱۴۷۱ در نبرد بارنت شکست داد و کشت و سپس باقی‌ماندهٔ قوای لانکاسترها را در ۴ مه همان سال در نبرد تویکس‌بری نابود کرد. ادوارد، برادرش جورج که پس از بازگشتش به او پیوسته بود را به جرم خیانت در برج لندن زندانی و سپس اعدام نمود. هنری ششم نیز پس از مدت کوتاهی از زندانی شدنش در برج لندن به قتل رسید.
پس از مدتی ادوارد چهارم خود را از ریچارد نویل مستقل نمود و پنهانی در ۱۴۶۴ با الیزابت وودویل ازدواج نمود. این رفتار ادوارد سبب خشم ارل وارویک گردید و او در اکتبر ۱۴۷۰ با همراهی جورج، دوک کلارنس و برادر ادوارد، هنری ششم را از زندان آزاد و او را بار دیگر به مسند قدرت بازگرداند و ادوارد چهارم را به هلند تبعید نمود.
الیزابت از ازدواج با ادوارد چهارم صاحب ده فرزند شد. یکی از این فرزندان الیزابت یورک بود که با هنری هفتم ازدواج کرد و مادر هنری هشتم بود. به این ترتیب تمام پادشاهان انگلستان از هنری هشتم به بعد و همچنین تمام پادشاهان اسکاتلند از جیمز پنجم به بعد، از نوادگان الیزابت وودویل هستند.
خواهرش ماری لوید در بریتانیا محبوب بود و می‌گفت که یک صاحب تئاتر آمریکایی، پرسی جی ویلیامز، آلیس را از طریق عواملش ثبت نام کرد. او به اشتباه فکر کرد که با خواهر بزرگترش ماری قرارداد گرفته‌است. آلیس در سال ۱۹۰۷ در ودویل در برادوی ظاهر شد و ادعا شد که نام او بلافاصله پس از اولین اجرایش در چراغ‌های تئاتر قرار گرفته‌است. گفته می‌شد که ماری برای تماشاگران آمریکایی خیلی خشن است و آنها آلیس را که خوددارتر هستند ترجیح می‌دهند.