ودا

معنی کلمه ودا در لغت نامه دهخدا

ودا. [ وِ ] ( اِخ ) وداس. بر مجموعه کتب مقدس چهارگانه هندوان اطلاق میشود. اول را ریگ مینامند، دوم یاجور، سوم ساما، چهارم اتاروان. کتاب مقدس براهمه و آن چهار جزو است و کهن ترین اثر ادبی هند به زبان سانسکریت است. ( یادداشت مؤلف ). ودا یا وداس بر مجموعه کتب مقدس چهارگانه هندوان اطلاق میشود. کتاب اول را ریگ مینامند و مجموعه ای است از ادعیه و سرودهای منظوم دینی. کتاب دوم موسوم است به یاجور و مرکب از ادعیه منثور است. کتاب سوم به نام ساما است ومشتمل بر ادعیه ای است که مخصوصاً باید سروده شود. کتاب چهارم معروف است به اتروا که حاوی عباداتی است که در استغفار از گناهان و لعن کافران و غیره به کار میرود. مجموعاً وداس را در زمان اورنگ زیب گورکانی ، به امر یکی از برادران وی به پارسی ترجمه کرده اند.

معنی کلمه ودا در فرهنگ عمید

کتاب مقدس هندوئیزم به زبان سنسکریت که پیش از مذهب بودایی وجود داشته و شامل دعاها و سرودهای مذهبی و عباراتی در توبه و استغفار است.

معنی کلمه ودا در فرهنگ فارسی

نام کتاب مقدس هندوان که کیش هندویی مبتنی بر آن است . لغه از ریشه [ وید ] به معنای [ دانش ] و [ دانستن ] میباشد . وداها سرودهایی هستند که بزبان کهن سانسکریت نوشته شده است و زمان تصنیف آنها را ۱٠٠٠ تا ۲٠٠٠ قبل از میلاد میدانند . این سرودها در چهار دفتر گرد آوری شده اند و عبارتند از : ۱ - ریگ ودا که سرود ستایش خدایان است. ۲ - یاجورودا که حاوی سرودهای نیایش و دستور نذورات و قربانی می باشد و شامل دو دفتر است . ۳ - ساماودا که آهنگها و نغمه ها را در بر دارد . ۴ - اثر وودا که خاص اثر ونها یا کاهنان فدیه و قربانی است . در فرهنگهای قدیم فارسی این کلمه در مورد همین معنی بصورت [ وید ] بکسر اول و ثانی مجهول آمده است .
هلاکی . هلاک

معنی کلمه ودا در فرهنگ اسم ها

اسم: ودا (دختر) (فارسی) (تلفظ: veda) (فارسی: وِدا) (انگلیسی: veda)
معنی: نام مجموعه کتابهای چهارگانه هندوان، به کسر واو، نام مجموعه کتابهای چهارگانه هندوان که به زبان سانسکریت نوشته شده استاین چهار کتاب عبارت اند از ریگ، یاجور، ساما، آتاروان این کتاب در زمان اورنگ گورکانی به فارسی ترجمه شده است

معنی کلمه ودا در دانشنامه آزاد فارسی

وِدا (هندوئیسم)(Veda)
(در سانسکریت به معنی «معرفت الهی») مجموعه ای کهن از متون مقدس آیین هندو، سروده هایی به زبان سانسکریت. کهن ترین آن ها احتمالاً بین سال های ۲۰۰۰ تا ۱۵۰۰پ م تألیف شده است. چهار مجموعۀ اصلی وداها عبارت اند از ریگ ـ ودا، یا ودای سرودها که بیش از هزار سرود است؛ یَجور ـ ودا، یا ودای جشن ها؛ ساما ـ ودا، یا ودای آوازها و ترانه ها؛ و اَتَرَوا ـ ودا یا ودای اتهرون ها، که آمیخته به نثر و شامل ادعیه و افسون ها و طلسمات است. شرح های نوشته شده بر وداها را برهمنه، و تفسیرهای فلسفی آن را اوپانیشادها گویند.

معنی کلمه ودا در دانشنامه اسلامی

[ویکی الکتاب] معنی وُدّاً: موّدت - دوست داشتنی که آثارش در عمل ظاهر گردد - محبّت ( در مورد آیه "إِنَّ ﭐلَّذِینَ ءَامَنُواْ وَعَمِلُواْ ﭐلصَّالِحَاتِ سَیَجْعَلُ لَهُمُ ﭐلرَّحْمَـٰنُ وُدّاً " در روایات شیعه و سنی آمده است که منظور این است که خدای متعال محبّت امیر المؤمنین علی عل...
معنی وَدّاً: نامی یکی از پنج بت معروف که در زمان حضرت نوح پرستیده می شدند این بت متعلق به قبیله کلب بوده است
معنی وَدَعْ: واگذار - رها کن - ترک کن
ریشه کلمه:
ودد (۲۹ بار)
ودّ (به فتح و ضم و کسر اول) وداد، مَوَدَة همه به معنی دوست داشتن است . تقدیر آن «وُدّاً فی قُلُوبِ النَّاس» و یا نظیر آن است. این یک امر طبیعی است هر که مومن ونیکوکار باشد مردم او را دوست خواهند داشت اگر از روی غرضی اظهار عداوت کنند باز در ته قلب او را تصدیق کرده و ارادت خواهند ورزید. در روایات شیعه و اهل سنت نقل شده که آیه در باره علی ابن ابیطالب «علیه السلام» نازل گردیده است نگارنده گوید: مورد نزول آن بزرگوار است ولی عموم آیه به قوت خود باقی است. شبلنجی در نورالابصار ص 112 از نقاش نقل کرده که آیه در باره علی بن ابیطالب نازل شده است. سبط ابن جوزی در تذکره ص 10 در ذکر فضائل آن حضرت از ابن عباس نقل کرده: «هذَا الْوُّدُجِعَلَهُ اللهُ لِعَلِیٍ «علیه السلام» فی قُلُوبِ الْمُؤْمِنینَ» علامه امینی در جلد 2 الغدیر ص 55 و 56 مقداری از مصادر آن را از کتب اهل سنت نقل کرده است. در مجمع فرموده: در آن اقوالی است از جمله آن مخصوص علی «علیه السلام» است که ابن عباس گفته: مؤمنی نیست مگر آنکه در قلبش محبت آن حضرت است. و از تفسیر ابوحمزه از امام باقر «علیه السلام» نقل کرده که فرمود: «قالَ رَسوُلُ اللهِ لِعَلِیٍ عَلَیْهمَا السَّلامُ:قُلِ اللَّهُمْ اجْعَلْ لی فی قُلُوبِ الْمُؤْمِنینَ وُدّاً» علی «علیه السلام» چنان گفت و آیه نازل شد. نظیر آن را ابوحمزه از جابربن عبدالله انصاری نیز نقل کرده است. * . خدا میان شما دوستی و مهربانی گذاشت. مُوادَدَة: دوست داشتن یا دوست داشتن همدیگر. . نخواهی یافت قومی را که به خدا و روز آخرت ایمان آورده‏اند، دوست دارند آن که را که باخداو رسول دشمنی ورزیده است. وَدوُد: از اسماء حسنی است به معنی دوست دارنده. . ایضا . آن دو بار بیشتر در قران مجید نیامده است.

معنی کلمه ودا در ویکی واژه

وِدا
ودا ممکن است با وداع زبان فارسی در تلفظ همسان بوده باشد.
علامت مفرد وداها، نام کتابی به زبان سانسکریت متعلق به آریاییان هندوستان.
به معنی بِدِ دیگه به زبان فارسی در گویش بهاری. ودا از دو بخش و - دا تشکیل شده که وَ علامت دادن در مقابل گرفتن است، دا پسوند احترام‌آمیز در اسم‌های مردانه مانند اکبردا، اصغردا و نظایر آن. دا گاهی موارد مانند ودا، نشانه ندا است و در آخر حرف می‌آید مانند هَدا یعنی آره دیگه.
در گویش گنابادی یعنی دادن، پس دادن، برگشت دادن، بخشش کردن، همخوابگی کردن.

جملاتی از کاربرد کلمه ودا

شادی و غم همه سرگشته تر از یکدگرند روز روشن به وداع شب تار آمد و رفت
شرح دادن حال عاشق جاودان از عبارت برترست و از بیان
صرف دنیا کردن اوقات عزیز خویش را ماه کنعان را به سیم قلب سودا کردن است
وگر یک جَو حرامت در میانست بهر یک جَو عذابی جاودانست
از ژوئیه ۲۰۲۳، «ایستگاه آزابودای» اتوبوس توئی به «آزابودای هیلز» تغییر یافت.
قالوا اتبکی قلت ابکی ود کم کنتم اوداء فصرتم دائی
در ره سودای حسین بن علی سر نهاد بر سر وی خسرو بی‌بار و مددکار شد
بزیر تیغ نازت جان فشانی مرا باشد حیوة جاودانی
مرا سلطان حسنش گفت اگر از بهر ما داری دلی پرخون ز اندوهی سری مجنون ز سودایی