ودا
معنی کلمه ودا در فرهنگ عمید
معنی کلمه ودا در فرهنگ فارسی
هلاکی . هلاک
معنی کلمه ودا در فرهنگ اسم ها
معنی: نام مجموعه کتابهای چهارگانه هندوان، به کسر واو، نام مجموعه کتابهای چهارگانه هندوان که به زبان سانسکریت نوشته شده استاین چهار کتاب عبارت اند از ریگ، یاجور، ساما، آتاروان این کتاب در زمان اورنگ گورکانی به فارسی ترجمه شده است
معنی کلمه ودا در دانشنامه آزاد فارسی
(در سانسکریت به معنی «معرفت الهی») مجموعه ای کهن از متون مقدس آیین هندو، سروده هایی به زبان سانسکریت. کهن ترین آن ها احتمالاً بین سال های ۲۰۰۰ تا ۱۵۰۰پ م تألیف شده است. چهار مجموعۀ اصلی وداها عبارت اند از ریگ ـ ودا، یا ودای سرودها که بیش از هزار سرود است؛ یَجور ـ ودا، یا ودای جشن ها؛ ساما ـ ودا، یا ودای آوازها و ترانه ها؛ و اَتَرَوا ـ ودا یا ودای اتهرون ها، که آمیخته به نثر و شامل ادعیه و افسون ها و طلسمات است. شرح های نوشته شده بر وداها را برهمنه، و تفسیرهای فلسفی آن را اوپانیشادها گویند.
معنی کلمه ودا در دانشنامه اسلامی
معنی وَدّاً: نامی یکی از پنج بت معروف که در زمان حضرت نوح پرستیده می شدند این بت متعلق به قبیله کلب بوده است
معنی وَدَعْ: واگذار - رها کن - ترک کن
ریشه کلمه:
ودد (۲۹ بار)
ودّ (به فتح و ضم و کسر اول) وداد، مَوَدَة همه به معنی دوست داشتن است . تقدیر آن «وُدّاً فی قُلُوبِ النَّاس» و یا نظیر آن است. این یک امر طبیعی است هر که مومن ونیکوکار باشد مردم او را دوست خواهند داشت اگر از روی غرضی اظهار عداوت کنند باز در ته قلب او را تصدیق کرده و ارادت خواهند ورزید. در روایات شیعه و اهل سنت نقل شده که آیه در باره علی ابن ابیطالب «علیه السلام» نازل گردیده است نگارنده گوید: مورد نزول آن بزرگوار است ولی عموم آیه به قوت خود باقی است. شبلنجی در نورالابصار ص 112 از نقاش نقل کرده که آیه در باره علی بن ابیطالب نازل شده است. سبط ابن جوزی در تذکره ص 10 در ذکر فضائل آن حضرت از ابن عباس نقل کرده: «هذَا الْوُّدُجِعَلَهُ اللهُ لِعَلِیٍ «علیه السلام» فی قُلُوبِ الْمُؤْمِنینَ» علامه امینی در جلد 2 الغدیر ص 55 و 56 مقداری از مصادر آن را از کتب اهل سنت نقل کرده است. در مجمع فرموده: در آن اقوالی است از جمله آن مخصوص علی «علیه السلام» است که ابن عباس گفته: مؤمنی نیست مگر آنکه در قلبش محبت آن حضرت است. و از تفسیر ابوحمزه از امام باقر «علیه السلام» نقل کرده که فرمود: «قالَ رَسوُلُ اللهِ لِعَلِیٍ عَلَیْهمَا السَّلامُ:قُلِ اللَّهُمْ اجْعَلْ لی فی قُلُوبِ الْمُؤْمِنینَ وُدّاً» علی «علیه السلام» چنان گفت و آیه نازل شد. نظیر آن را ابوحمزه از جابربن عبدالله انصاری نیز نقل کرده است. * . خدا میان شما دوستی و مهربانی گذاشت. مُوادَدَة: دوست داشتن یا دوست داشتن همدیگر. . نخواهی یافت قومی را که به خدا و روز آخرت ایمان آوردهاند، دوست دارند آن که را که باخداو رسول دشمنی ورزیده است. وَدوُد: از اسماء حسنی است به معنی دوست دارنده. . ایضا . آن دو بار بیشتر در قران مجید نیامده است.
معنی کلمه ودا در ویکی واژه
ودا ممکن است با وداع زبان فارسی در تلفظ همسان بوده باشد.
علامت مفرد وداها، نام کتابی به زبان سانسکریت متعلق به آریاییان هندوستان.
به معنی بِدِ دیگه به زبان فارسی در گویش بهاری. ودا از دو بخش و - دا تشکیل شده که وَ علامت دادن در مقابل گرفتن است، دا پسوند احترام‌آمیز در اسم‌های مردانه مانند اکبردا، اصغردا و نظایر آن. دا گاهی موارد مانند ودا، نشانه ندا است و در آخر حرف می‌آید مانند هَدا یعنی آره دیگه.
در گویش گنابادی یعنی دادن، پس دادن، برگشت دادن، بخشش کردن، همخوابگی کردن.
جملاتی از کاربرد کلمه ودا
شادی و غم همه سرگشته تر از یکدگرند روز روشن به وداع شب تار آمد و رفت
شرح دادن حال عاشق جاودان از عبارت برترست و از بیان
صرف دنیا کردن اوقات عزیز خویش را ماه کنعان را به سیم قلب سودا کردن است
وگر یک جَو حرامت در میانست بهر یک جَو عذابی جاودانست
از ژوئیه ۲۰۲۳، «ایستگاه آزابودای» اتوبوس توئی به «آزابودای هیلز» تغییر یافت.
قالوا اتبکی قلت ابکی ود کم کنتم اوداء فصرتم دائی
در ره سودای حسین بن علی سر نهاد بر سر وی خسرو بی‌بار و مددکار شد
بزیر تیغ نازت جان فشانی مرا باشد حیوة جاودانی
مرا سلطان حسنش گفت اگر از بهر ما داری دلی پرخون ز اندوهی سری مجنون ز سودایی